Ze is een van de meest
belangrijke vrouwen in mijn leven
nadat mijn moeder verdween
maar niet stierf.

Ons verleden gaat ver
30 jaar bijna
met Lief en Leed
maar altijd met Openheid, Respect en Eerlijkheid.

Oh we zijn het niet altijd eens
maar het heeft nooit tussen ons gestaan.
Sterker nog, het heeft ons sterker gemaakt.

En dan krijg ik een bericht en bel haar,
huil uit, begin opnieuw met de scherven.
Dan krijgt zij een berichten
we huilen samen alleen is hier geen begin meer.

We snikken samen aan telefoon
omdat praktische afstand niet handig is,
maar zijn zo dicht bij elkaar.
We gaan over in een schaterlach
omdat er eentje een opmerking maakt.
Of vallen even stil
over een zinsnede.

Zij verteld en ik luister
ik vertel zij luistert
hoe iemand haar gekwetst heeft.
Die zou ik t liefst willen wurgen.

Maar het is niet mijn les,
NEE niet mijn probleem maar haar ding
waar zij een weg in vinden moet.
Mag ik het bij jou in je geheugen parkeren
voor als ik het even niet meer weet ?

Het ontiegelijke vertrouwen in elkaar
is hemelsbreed.
En ik ben zo blij met haar…………..
omdat ze zo puur is.

K hou van je lieverd
tot in mijn hart en terug.

XXXXXXXXXXX