De groep word in notime uitgebreid naar 17.
17 dames die samen de klus moeten klaren,
17 dames die elkaar in verschillende combi’s treffen.

In de 2 weken heb ik al 1 ding gemerkt:
t is onmogelijk om niet over de tong te gaan.
Al hebben ze tig waarschuwingen van bovenaf
het roddelt en doet maar door.

Het is ook onmogelijk om er afstand van te nemen
in de zin van .
Want werk je met de een krijg je dit te horen
werk je met de ander krijg je dat.
Het is een vrij complex systeem wat absoluut niet werkt
volgens mijn maatstaven.

Dat is dus omschakelen, wennen en bedenken
hoe er mee om te gaan.
De een krijg ik geen hoogte van,
de ander ben ik na 5 minuten al voor een uur zat.
en sommigen rommel ik zo het werk door
met een giga stuk humor ………….

Als je altijd alleen gewerkt hebt en je komt dan in zo’n groep
want woord team vind ik nog niet helemaal van toepassing
is het kwestie van oppervlakkig en afwachten.

Het grote voordeel dat er niemand is die me echt kent
dus een rake opmerking word dan wel serieus dan niet genomen
omdat ze geen idee hebben wanneer ik gein of niet.
Dat schept nogal wat ruimte voor me.
Maar heel soms dwalen mijn gedachten
en ben ik heel ergens anders en hoor de helft ook niet.

Afsluiten voor , is een goed iets.
Mijn HSP draait overuren

🙂