Vandaag was ik vrij en had hele grote plannen.

Als ik wakker word komt het met bakken en dan met bakken uit de lucht vallen.

De hagelstenen maken een melodie op de dakpannen

en ik hoor hoe de natuur haar adem in houdt.

De donder trekt met lange slagen afwisselend

met knetterende geluiden haar weg langs de hemel.

K hoef mijn ogen niet open te doen om te weten

hoe het er buiten uitziet.

Gevolg:

trekt dekbed nog een rondje dichter om me heen en luister.

De stilte tegen het natuurgeweld

maakt dat ik mijn plek weet.

En er blijf.

Er is niets wat moet , veel wat mag.

XXXXXXXXXX