Zachtjes aan sluipt het er in
steeds tikkie erger, tikkie meer, tikkie harder.
Steeds beetje meer bemoeien met
ordelen over, opstaan tegen.
De welpen zijn weer zeer grensverleggend bezig.

Normaal is het een: hou eens op,
genoeg om zaakje weer tot rust te brengen.
maar broeien doet het eigenlijk altijd
ze kunnen niet met en niet zonder elkaar.

Vanmorgen loop ik even naar Omama
eega is buiten en als ik terug kom hoor ik het al.
Een mini explosie
waardoor een van de twee besluit over te gaan
op lichamelijk geweld.
Veel kan ik hebben, ver kunnen ze gaan
maar dat , dat neem ik niet.

Gevolg is even simpel als doeltreffend.
Huisarrest vanmiddag, en dan echt binnen blijven
in de kamer en om beurten naar boven
spullen voor school bij elkaar halen
en leren.

Oudste mist hierdoor een middag paardrijden
en jongste mist een middag vissen
en dat terwijl het hier prachtig weer is.
Ik heb genoeg te doen en kan ze zo heel eenvoudig
in de gaten houden,
de reden om ze binnen te houden.

Ze zuchten, ze kreunen en hangen
enige wat ik er van zeg;
jullie hebben gevraagd
jullie hebben gekregen.

Voor nu
is het rustig.

XXXXXXXXXX