Wanneer is iemand een vriend?
vind het altijd een mooie vraag die ik
beantwoord met:
als ik om 3 uur in de nacht in de problemen zit
ze kan bellen, en ze komen.

En mag me dankbaar zijn
heb er meerderen.
Maar wat doe je met zulke vrienden?
Die vraag je zulke dingen niet,
juist omdat ze je zo dierbaar zijn.
En zolang je het zelf kunt,
belast je ze niet.

Maar wat dat soort vrienden ook doen?
je volgen, in de gaten houden, hart onder de riem steken,
een snel belletje, een berichtje, een even laten weten:
ik denk aan je.
Of als ze dicht genoeg bij zitten,
je meenemen, dingen laten zien,
je ergens neerzetten en vooral:
het volledig vertrouwen in je uitspreken.
En dat maak je dan waar,
t is een vriend die je doorheeft,
die laat je dan niet zitten.

Kostbaar onbetaalbaar………..
en na afgelopen week, kom ik vandaag weer in school.
Ze komen allemaal naar me toe, vragen allemaal hoe t gaat.
Zelfs de nieuwe directeur die me niet goed genoeg kent,
maar wel zijn betrokkenheid toont.
Dan voel ik me warm……

Niemand kan oplossen waar we in zitten,
maar het gevoel van : IK kijk naar je,
ik voel je, ik luister, en ik doe voor jou wat ik kan…………
om het iets lichter te maken voor jou.
Omdat ze er bij zeggen: jij verdient het ………..
Dan word ik best emotioneel want weet ook inderdaad
dat ik deze mensen om me heen heb
omdat ik ben zoals ik ben………….

Maar in deze tijd ben ik erg blij met mijn vrienden
op verschillende vlakken , tijden, interesse’s , of daden.
Zonder jullie was het niet te doen geweest.

Als t moeilijk is en dan echt moeilijk neem ik time out,
en ga terug naar de plekken in mijn hoofd,
waar ik met een vriend was.
Tot winkelen, tot een bos met magnifieke beelden,
tot publieke dingen, tot alleen op een bankje in het bos….

Schijnbaar?
Ben ik niet zo moeilijk te lezen en herkennen door anderen.
Maar juist erg open en met respect van anderen.
En dat is ook inderdaad het enige wat ik wil zijn.
Open en eerlijk………….met respect voor.

Dank jullie wel lieverds…………..

XXXXXXX