Mensen die me persoonlijk kennen
weten hoe dingen of situaties me pakken kunnen.
Het verhaal van vandaag is natuurlijk niet iets
standaard uit een doosje.

Het vreet aan me,
de grap is dat de 2 uur die ik mag invullen op andere locatie
bij andere locatie van ‘mijn’ directrice is.
Dat mail ik haar vanavond ook, ze is perplext….
en begrijpt en helemaal niets meer van.
Maar , zo schrijft ze, we gaan er voor en het komt goed.

Nu is directrice een pittige tante die je liever mee dan tegen hebt,
en voor nu stel ik mijn vertrouwen in haar,
en laat haar haar ding doen.
Maar zit me wel een aantal dingen af te vragen of te bedenken.

A.s. maandag moet ik dus al op andere locatie…
en krijg iemand hier die mij de materialen uit gaat leggen.
Het eerste ga ik niet doen…. domweg ik doe het niet .PUNT.
directrice weet er van dus de gelederen zijn intern gedekt om zo maar te zeggen.

Zij die mij gaat vertellen over de materialen mag heel snel kunnen praten
OF voor mij aan het werk gaan.
Er is tenslotte maar 1 uur meer over en die ga ik niet verdoen met nutteloos
praten over materialen, die besteed ik liever aan de schoonmaak zelf.
En als ze niet snel genoeg is begin ik zelf wel en bonjour haar er gewoon uit.
SORRY geen tijd!

Het logboek zal ook een eigen leven krijgen:
Geen tijd meer om te schrijven …..
Geweest GB ( Geen Bijzonderheden)
tot een methode werkt niet.
Ik MOET elke dag logboek invullen,
tijden van aankomst en vertrek,
wat ik gedaan heb, hoe ik de school aantrof,
met de hoop dat ze kunnen zeggen dat ze er zelf een puinhoop van hebben gemaakt.
Alles in het afschuiven en ik MOET me scharen achter het nieuwe bedrijf.
En mag niet openlijk kiezen voor mijn pand omdat zij mijn loon betalen……
Voel met beetje erg afgesloten om eerlijk te zijn, want doe nu al dingen:
contact opnemen met directrice, openlijk schrijven over de uren,
die niet mogen met straffe op ontslag of een boete van 1.000 euro per dag.

Hoe moet ik toch in al mijn openheid, eerlijkheid en hart voor mijn pand
een weg vinden in deze zo niet menswaardevol werk??
Laat het even los zegt eega, directrice gaat het voor jullie opnemen.
Concentreer je op vrijdagavond, een prachtige avond.
Hij heeft gelijk, absoluut………..

Maar als alles waar je voor staat , wat je hart heeft ,
van je afgenomen wordt omdat geld belangrijk is.
Dat jij je voegen moet tot een onderdeeltje van,
geen respect krijgt omdat je bent wie je bent….
En vooral goedkoop gekocht bent….
dat is zo’n bizar gevoel….
voel me een koe of een hoer….
al hebben die volgens mij meer vrijheid.

Dramatisch?
Laat maar eens iemand bij jou komen die volledig je leven overneemt
in de invulling van uren die je op papier staat,
en daar geen discussie over wil.
JIJ hebt om 15.00 bij school te staan en om 16.15 bij andere pand
en anders zijn de gevolgen voor jezelf.

En nogmaals voor hen die mij kennen,
weten dat ik hier heel veel moeite mee heb.
Vooral omdat ik ga voor kwaliteit, menselijkheid en waardigheid.
En geen leugens of valse beloftes kan accepteren.

We zullen zien…..
Morgen komt er vast wel een telefoontje..

XXXXXXXXx