Volgens mij worden mensen FB moe ondertussen.
Ook ik merk dat ik steeds minder zin heb
er iets neer te zetten wat met mij prive te doen heeft.
Voor evenementen zoals het armworstelen is het natuurlijk perfect.

Als ik schrijven wil, dan blog ik wel.
Want ik weet zo ongeveer wie het leest
en ik word er in de buitenwereld niet op afgerekend.

Zit de laatste tijd in de lappenmand
en na een analyse weet ik ook wel waarom, of liever hoe zo.
Het eeuwige getrek aan me, de dagelijkse  dingen die niet goed gaan,
en altijd maar proberen er het beste van te maken,
maakt dat ik gesloopt ben.

Jongste maakt er voor de zoveelste keer een zooitje van.
Bij Omama kan ik geen goed doen,
maar ondertussen hou ik wel hier de ballen hoog.
Regel alles , werk , doe het huishouden, kook,
en dat is al met al toch wel veel.

Door het wegvallen van een paar werkplekken hou ik straks
ruimte over voor mijn eigen.
Dat ga ik zo houden.
Jongste zet ik voor het blok: anders of anders niet.
Omama blok ik ook, ga er vol tegenin als het me niet aanstaat.

Heb een periode achter de rug dat ik bang was
om telefoon aan te zetten, de post uit te halen, of iets van buitenaf te beantwoorden.
Omdat het 9 van de 10 alleen maar vragen zijn,
problemen zijn, of dingen te doen zijn waar ik niet op zit te wachten.
Een eigen leven zat er niet meer in.

Nu , in deze vakantie , met absolute emotionele rust want dat is het
merk ik hoe mijn lijf door de griep dit vat kreeg door,
een giga optater gehad heeft.
Hier zal ik nog lang voor nodig zijn om er overheen te komen.
Je wordt ouder moeders…… 🙁

Ik geniet van de momenten alleen ,
gooi wifi van telefoon, en doe zo mijn ding zoals dat vroeger ging.
Niks niet altijd bereikbaar, niks niet altijd op kunnen lossen.
Ben je me echt nodig, dan bel je maar…………

Ook de wisseling van bedrijf maakt het niet zekerder,
voor nu kan ik het loslaten. Zie wel wat er komt.
Zoals een lief oud leidinggevende me speciaal schreef:
de soep wordt nooit zo heet gegeten dan het wordt opgediend.

Maar je wordt hondsmoe als alles bij je binnen komen kan
en je ook nog probeert alles te vangen.
Dat kan geen mens en ik ook niet heb ik gemerkt.
Terug naar start en beginnen bij stap 1………..
koester jezelf en wees daar zuinig op.

Mijn leven is al niet eenvoudig maar het mezelf moeilijk maken
is toch wel het laatste wat ik zou moeten doen 🙂
Sluipt er zo in he, omdat je zo graag wilt dat iedereen gelukkig is
en het naar zijn zin heeft.
Hoe vaak heb ik al niet zelf geschreven dat dat niet kan ?
En toch stuiter ik er elke keer weer in…….

Ben af en toe een beetje erg dom…..
maar wel lief, zeggen ze…..
tuurlijk 🙂
Maar eens wat minder lief of meer tijd voor ikke 🙂
En zo zijn we weer terug bij af.

XXXXXXXXXX