Het was een lange dag vandaag, maar wel een vruchtbare dag
nu nog hopen dat de zaadjes opkomen 😉

Jongste vertrekt vanmorgen al fluitend, gisteravond heb ik een gesprek met hem.
Dat hij zich niet moet laten intimideren maar bij zijn recht van spreken moet blijven.
En vasthouden aan het feit hoe hij ervaren heeft wat er gebeurd is
en zich feitelijk gewoon niet de kaas van het brood moet laten eten:
kortom mondig zijn , zeg maar hoe jij er over denkt en wat jij hierbij voelt !
Het gevoel van in de steek gelaten en genaaid om het maar plat te zeggen.
Want normaal houdt hij zijn kaken op elkaar met gevolg dat niemand weet
van hem hoe dingen in elkaar zitten.

8.15 sms: de man die hij spreken moet komt net binnen vallen en ik wens hem succes.
8.30 sms: sta alweer buiten mam……k weet niet wat er verder gaat gebeuren maar was zo klaar?
maar sectorbegeleider belt je zo, voor gemak verder maar SB.
en prompt ja hoor beste man aan de telefoon.
Gister was het zijn mentor die me belde en die heb ik ongenadig de mantel uitgeveegd
dat je niet zomaar iemand ergens van kunt beschuldigen.
Ook niet van horen zeggen dat iemand iets gedaan zou hebben,
het gesprek eindigde toen al dat ik de manier van communiceren behoorlijk onbeschoft
en beledigend vind.

Als sb me belt is het een en al vriendelijkheid:
maar hij begint eerst maar eens met excuus maken voor het feit dat zomaar jongste beschuldigd werd
zonder fatsoenlijk hoor en wederhoor.
Dat ze er inmiddels achter waren dat hij inderdaad het niet gedaan  had en ze ondertussen wel al weten
wie wel, en die persoon een probleem heeft.
En ook komt er weer de invulling van de praktijkuren voorbij, waarin ze mijn zorg delen en daar
graag iets aan willen doen.
Ik vertel in het kort hoe het telefonisch gesprek gisteren gegaan is en hij kan zich mijn gevoel
prima voorstellen.
Hij verteld ook over het feit dat jongste er vanmorgen stond en hoe die duidelijk was in
zijn beleving en hoe die zijn zorgen heeft uitgesproken (goed gedaan jongen !! Zeggen wat je op je hart
hebt is nooit verkeerd, zei het je toch 😉 )
En dat er verder voor jongste geen gevolgen zijn wat betreft het rooster en de glazen bal.
In totaal heb ik hem meer dan een uur aan de telefoon.
Gelukkig had ik vrij genomen want zag die bui helemaal hangen.

Maar: of ik langs wil komen voor een gesprek met sectordirecteur om eens en en ander te kort sluiten
en ik mijn gevoelens en zorgen wil delen zodat zij er iets mee kunnen ??? (hier gaat bij mij een belletje rinkelen
en daar kom ik later weer op terug) Natuurlijk , altijd in voor een goed gesprek.
Vanmiddag om 13.00 uur? Ja hoor prima, ik zal er zijn.

Totaal ontspanning rij ik die kant dan ook op, ook ik weet wat ik voel en weet dat prima in woorden uit te drukken.
Hartelijk is het ontvangst bij directeur maar sb zit beetje ongemakkelijk te schuiven af en toe, geeft niets
kom er vanzelf wel achter waarom.
Het is vrij eenvoudig: ze geloven jongste en mij totaal maar willen graag wat betreft mijn klacht over invulling
van de praktijkuren uitleg.
Maar ook over jongste , dat ze geen vat op hem kunnen krijgen en dat ze graag zouden zien dat hij mondiger wordt.
Wat in dit geval zoveel inhoudt : zoals in het begin dat hij zegt wat hem niet aanstaat, dat hij in verweer komt
als er onrecht rond gaat. Dat hij met woorden een situatie duidelijk kan beschrijven maar ook
als er misstanden zijn tijdens de lessen dat hij dat kenbaar maakt bij de leiding.
Mobieltjes zijn bijvoorbeeld uit den boze tijdens de les, logisch maar: dan moet een leraar niet zelf gaan zitten bellen.
Om maar wat te noemen.

Ik wijs hen erop dat op het moment dat ze met jongste in gesprek gaan ze hem met respect tegemoet hebben te treden.
dat er geen stemverheffingen bij hoeven, zekers niet schelden en als iemand begint te vloeken hij van mij toestemming
heeft, ongeacht met wie hij het gesprek heeft, hij de situatie mag verlaten door weg te gaan.
Iemand aan tafel verschiet van kleur, ik kijk hem aan maar krijg geen respons.
Wel van de directeur die de situatie doorheeft en noties bij het leven maakt.
Zo ga je namelijk niet met mensen om, je praat met iemand maar niet tegen iemand want dan ben je zowel
jongste als mij namelijk kwijt.

Over hoe het overkomt als je als dader wordt weggezet terwijl je ontkent maar niet geloofd wordt.
Dat je als leerling denkt : jullie zoeken het maar lekker uit daar, het maakt toch niet uit wat ik doe en wat ik zeg.
En ook dat kunnen ze volledig begrijpen.
Verder willen ze graag schrifelijke verklaring over mijn klacht van de praktijkuren zodat ze daar gericht wat
mee kunnen doen, en ik beloof hen die zo snel mogelijk toe te sturen.
Er worden afspraken gemaakt ook voor jongste dat hij in gesprek gaat met een vertrouwenspersoon om
zijn grieven tegen school te uiten, en hier schiet ik spontaan in de lach.
De twee mannen kijken me aan en de directeur vraagt waarom ik lachen moet;
wel , volgens mij is er hier een klein fluistervogeltje rond gevlogen die iets verteld heeft.
Hij draait er niet om heen, en zegt ronduit: Ja ik weet van je aanvraag voor een vertrouwenspersoon.
Mijn: die had ik al door als dit soort gesprekken zomaar binnen een dag kunnen
maakt dat hij opmerkt dat ik wel een heel scherp opmerkingsvermogen heb 😉

Ik vertrek een uur later en hoor vanmiddag dat jongste nog even bij hun geroepen is.
Ook richting jongste zijn excuses aangeboden met de vraag hen te helpen door melding te maken
als hij het gevoel krijgt klem te komen of vast te lopen.
De volgende module zal de beloofde module worden en vanaf nu is het voor jongste zaak te zorgen
dat hij uit de buurt blijft van de jongen die de ellende veroorzaakt heeft.
En die: die is zomaar een aantal dagen onvrijwillig vrij volgende week.

Vanaf nu ben ik benieuwd welke kant het op gaat, en vervolg gesprek is woensdag.
Want nu blijf ik er natuurlijk ook bovenop zitten, het heeft me al zoveel energie gekost
dat ik het vervolg en verloop met eigen ogen zien wil.

Maar: het is ze nu wel duidelijk dat niet zomaar van alles kan en dat ze hun verantwoordelijkheid
hebben te nemen want: en die belofte ligt er, een officiele klacht is niet zo veel werk om te maken.
De eerste heb ik vanmiddag mondeling en vanavond schriftelijk ingediend,
de bal , en geen glazen , ligt nu bij hen.

😉

XXXXXXXXXXXXXXX