Brief aan mijn Mams

Hey lieverd,
Wat was het weer fijn vanmiddag om bij je te zijn.
En wat een geweldig nieuws
dat je weer gevoel terug krijgt.
Als kun je bewegen , zonder gevoel is het hulpeloos
en  niet te sturen zoals het hoort.

Nu het blijkt dat je alleen maar vooruit gaat
en er na 5 weken enige rust komt
komt er voor mij een routine terug
een soort ´gewenning´, al went het natuurlijk niet
maar een aanpassing van onze levens
die we accepteren omdat het niet anders kan.

Maar nu komen ook de emoties,
van de eerste twee dagen
en de afgelopen weken.
De angsten,
de pijnen,
de vragen,
het hoort er allemaal bij.

Jij vraagt me terug
naar mijn verjaardag en ik kan het je niet vertellen
zonder te huilen.
En jij huilt met me mee.
Jij vertelt je angsten met huilen,
en ik huil met je mee.

Jij vertelt me je wens,
een wens die ik gisteren uitsprak
en we weten alle twee
ondanks dat het zo goed gaat,
zoals je nu bent kun je niet naar huis.

Het is ook niet dat wij niet willen, in tegendeel zelfs !!!
maar je fysieke toestand is niet stabiel genoeg
ondanks dat er giga veel hulp beschikbaar is,
het kan gewoon nog niet in deze vorm.
Hoe graag wij en jij ook willen,
het is voor jou niet te doen,
en dat is het allerbelangrijkste lieverd:
Jou welzijn!!

Ik merk wel dat mensen niet goed begrijpen
waarom ik juist nu in een dip schiet,
het gaat zo goed, en je bent er immers nog??
Maar jij kijkt me aan
en zonder woorden weet je wat ik voel
en we voelen het alletwee
een rollercoaster van emoties van de afgelopen weken
die hun weg zoeken zo vlak
voor de feestdagen.

We zijn trots op elkaar en houden enorm van elkaar
en tuurlijk komen we hier ook weer door,
alleen die feestdagen trickeren deze gevoelens nu.
Was het maar voorjaar zeiden we vanavond,
dan kon jij even naar buiten,
even wandelen met ons en Tommie,
maar dan stonden er ook geen belangrijke dagen te wachten
en had je rustig de tijd.

Oh lieverd , die tijd gaan we weer in halen
dat beloven we elkaar ook.
Maar ondertussen
moeten we hier wel even door 😉
en dat , dat doen we samen he Mams?
Altijd samen , zelfs als we niet bij elkaar zijn.

Wat hou ik van je !

XXXXXXXXX

5 Comments »

  • cheet schreef:

    Dank jullie Nanda en Chickster,
    moet bekennen dat ik hem ook heb geschreven
    met tranen op mijn wangen.
    Die knuffel , zelfs in gedachten lieve Chickster,
    komt altijd aan hoor!!
    XXXXXXXXXXX

  • Lieve Cheet…

    Wat mooi….’k zit bijna te janken….. ‘k Zou jou en je moeder het liefst een hele dikke knuffel willen geven. Zal helaas niet gaan, maar in gedachte wel <>
    Liefs Chickie.

  • Nanda schreef:

    Ontroerend mooi, Cheet.

  • Cheet schreef:

    Hey Oma,
    We hebben ook een enorme sterke innige band inderdaad
    en gelukkig kan ik haar nog zeggen,
    dat ik van haar hou.

    XXXXXXXXXXX

  • oma schreef:

    Ha Cheet,

    Dit is pure liefde voor je moeder, en voor je kind.
    Samen komen jullie er door, hoe het ook mag lopen.
    Daar komt geen vreemde tussen. oma

RSS feed for comments on this post. TrackBack URL


Leave a Reply

  • het verleden

  • afdelingen