vrienden-vriendinnen

Er is hier een onderbuikgevoel aan de gang,
die vast gaat exploderen binnenkort: of niet 😉

Ik wil jullie graag meenemen in een stukje van mijn moeders leven
in een stukje wat vrienden heet.

Er is 1 iemand , laat ik die Mevr.S noemen:
Omama kent haar 60 jaar ondertussen.
En sinds 40 jaar kwamen ze over en weer bij elkaar op bezoek,
ook toen de mannen nog leefden.
Mijn vader stierf, en haar man een jaar later.
Samen gingen ze uitjes doen, toneeelbezoeken en ik weet
dat zij waarschijnlijk of liever wel zeker
alle diepe gevoelens van mijn moeder weet.

Het is een lieverd, niets is haar teveel en vorig jaar toen Omama
geopereerd werd was ze er.
Ze belde , ze vroeg, ze gaf en nam niets.
En nu , terwijl ze het zelf moeilijk heeft met een broer van haar,
is ze er nog steeds.
Ze belt, ze gaat langs, ze geeft .
Ze is de enige buiten het gezin om die van mij blanco kaart heeft
in langsgaan, in bellen , in whatever ze wil gaan doen naar mijn moeder toe.
Omdat ik weet dat het goed is.

Dan is er Mevr. O.
Die kent ze een jaar of 50.
mevr. O man  en mijn vader waren vrienden.
inmiddels alle twee overleden maar mevr .  O heeft nieuwe vriend.
Ook die kwam regelmatig bij mijn ouders over de vloer
maar toch anders.
Zij is het die ik er van verdenk een crush te hebben gehad op mijn vader,
 en regelmatig zijn graf bezoekt.
Op afspraak want ze hebben het zo druk.
Toen Omama geopereerd is vorig jaar liet mevr. O niets van haar horen.
Ettelijke weken later pas, en OH had niet door dat het zo ernstig was?
Want ja die kleinkinderen en kinderen vragen zoveel aandacht.
en ja wij zijn zo druk?
Haar vriend presteeerde het zijn verjaardag te vieren zonder Omama te vragen,
terwijl zij die ondertussen ook al meer dan 20 jaar kent.
Als ik bij Omama kom en ze zegt: mevr. O heeft ook gebeld vanmorgen
is het eerste wat ik vraag: wie is er nu weer dood gegaan?????
Want zo´n type is het.

Als zij iets ellendigs heeft , weet zij mijn moeder wel te vinden.
Is het andersom? Radio en beeldstilte.
Mijn moeder was wel klaar met haar.

Maar dan gebeurd er het volgende:
toen Omama nog in het ziekenhuis lag , ging mevr.O met haar vriend
zo tussendoor, zonder iets te zeggen op bezoek.
het was te snel, want ze heeft redelijk veel lawaai bij zich.
Omama was afgemat nadien.

Terwijl ik ondertussen een schema in elkaar aan het draaien was
van wie , wanneer en vooral hoeveel.
Je praat over 1 week na de bloeding waar mevr. S mij belde om eerst te vragen
en dan te overleggen.
Twee complete tegenpolen dus.

Ben zoals ik ben, belde ik mevr.O die avond dan ook op:
zou je volgende keer willen overleggen wanneer je gaat?
Hele simpele eenvoudige vraag.
Maar krijg me een stortvloed over me heen!!!
Wie ik denk dat ik ben , om te beslissen wanneer zij naar haar vriendin mag?
Wij kennen elkaar al meer dan 50 jaar!!!!

JA en ?? Ik ben haar dochter en voel me verantwoordelijk voor haar welzijn.
Daar kun jij met heel je 50 jaar niet tegen op!
NOU als ik dan niet welkom ben, dan ga ik niet!
Ja joh, ga lopen dreigen 😉
Die ken ik , maar zegt meer over jou dan over mij.
Want het moet zoals zij wil en niet anders.
Zij zal een ander wel even zeggen hoe het moet en wat goed is.
Als ze dan ook nog pareert met:
Heb al gezegd: DIE komt NOOIT weer thuis!!
1 week nadien he, en wetende dat zij dat de wereld in gaat gooien
om interessant te zijn bij mensen die zij kent……………..
dat kookt mijn bloed.

Ondertussen zijn we ruim 2 weken verder,
en ja ze belt wel hoor maar op tijden dat ze zeker weet
dat ik er niet ben.
Zodat ze vrijbrief heeft om te zeggen: jullie zijn er immers nooit?
Nou dat ga ik toch wanneer het mij uitkomt?
Egoistme ten top!

Want zij vind als zij er is, en andere visite er is
dat die dan maar even weg moeten gaan!!
Zelfs onze koningin zou deze voorkeursbehandeling niet krijgen bij me.
Omama is op de hoogte
en weet je wat ze zegt??
Laat haar er lekker blijven!!!

Maar hoe is het mogelijk dat mensen elke situatie
elk woord naar zich toetrekken, zich eigen maken,
om daar vervolgens een ander mee om de oren te slaan,
als ze vinden dat zij gelijk hebben,
rechten hebben, of denken dat het allemaal om hun draait???

Zulke mensen hoeft Omama niet en ik ook niet,
en dan lijken we weer op elkaar.
De explosie kan alleen maar komen als we elkaar pardoes treffen
want ik laat me door niemand vertellen
dat zij meer zijn dan mij!

IK weet namelijk heel goed wie ik ben,
zoals Omama weet wie zij is
en wat we voor een ander hebben gedaan!
En daar kunnen we net zo overtuigd in zijn
als de mensen die gebruik gemaakt hebben van,
maar je gaat geen vriendschappen claimen
om jezelf in beeld te brengen als je dat anders NIET bent!

Dus mevr.O je bent uitgeserveerd maar zult waarschijnlijk
in al je domheidheid die je verward met wijsheid,
niet weten waarom.

XXXXXXXXXXXXXX

3 Comments »

  • oma schreef:

    Ha Cheet,

    Je weet hoe ik er over denk, je beslissing is de juiste. oma

  • cheet schreef:

    Nanda dank je, vind ik nameilijk zelf ook.
    Maar toch typisch dat zulke mensen zelf niet doorhebben waar ze mee bezig zijn.
    en voor iemand van over de 70 zal het ook wel niet meer gebeuren 😉

  • Nanda schreef:

    Zulke mensen kosten alleen maar energie. En dat hebben jullie nu veel te hard zelf nodig. Groot gelijk!

RSS feed for comments on this post. TrackBack URL


Leave a Reply

  • het verleden

  • afdelingen