en ik huil

sinds lange tijd
huil ik.
intens met niet te stoppen tranen.

over een liedje
die Oma draait,
over een foto
en een aanbod.

over een verdekt op gesteld iets
maar de ultime vrijheid.

en het lucht op.
maar doet ook pijn.
zonder dat zij die de vinger op de plek leggen
weten dat ze het gedaan hebben 😉

Xxxxxxxxxxxx

8 Comments »

  • Cheet schreef:

    @Lieve Bertin, er zijn weinig mensen die mijn emotie aanraken kunnen en gelukkig:
    ik heb jou die het perfect kan ! Dank je dat je af en toe de schuld op je wilt nemen 😉

  • bertina schreef:

    Soms moet de emotie worden aangeraakt om verder te kunnen,,, vandaar en in dit geval vind ik het niet erg dat ik de “schuldige” ben …. 😉 x

  • Cheet schreef:

    @Bertina, YEP ´t is jou schuld hoor 😉 Dolletje natuurlijk maar je hebt helemaal gelijk , alweer !

  • bertina schreef:

    lekker hé een potje janken…. zei toch dat het oplucht… Uithuilen en opnieuw beginnen noemen we dat bij ons 😉 xxxx

  • Cheet schreef:

    @Rene, valt mee hoor. Alleen nodig af en toe 😉

  • RenéSmurf schreef:

    he, dat is kut.

  • cheet schreef:

    Doe het bijna nooit en na het gedoe van deze week
    waarbij ik emoties niet toon naar anderen toe
    ging het gisteravond even helemaal los,
    en het luchtte me enorm op!
    Ben er weer helemaal bij lieve Zuster, dank je wel 😉
    (tot zover ik er ooit helemaal ben , maar das een ander iets hahaha)

  • Zuster Klivia schreef:

    Even heerlijk ongegeneerd janken. Heb ik ook gedaan van de week. En wat luchtte dat op zeg! Had ik eerder moeten doen 😉

    Ben jij er ook weer helemaal Cheet?

RSS feed for comments on this post. TrackBack URL


Leave a Reply

  • het verleden

  • afdelingen