Vanmiddag een korte boswandeling met oudste,
die sprint voor me uit en dan gebeurd het compleet onverwachtte:
hij schrikt 5 reeen op, waarvan 2 hem bijna van de sokken springen
´k weet niet wie er meer schrokken hij of zij 😉
De andere 3 blijven staan kijken en
we spelen poosje kiekeboe 🙂

We blijven rustig staan en na een fiks aantal minuten
besluiten ze zich verder van ons af te zonderen,
ze zijn prachtig.
Oudste zijn: Wat zijn ze groot!
Doet me lachen, in de loop van de ruim 40 jaar
heb ik veel voetstappen staan daar,
en veel meegemaakt met de dieren
en ik blijf het helemaal geweldig vinden
vooral als ook onze kinderen
verrast en geaccepteerd worden
in het bos.

Het was weer eens een bijzondere
ontmoeting !

XXXXXXXXXXXX