2 dorpen
- 05.24.10
- serieuze gedeelte
- 4 Comments
Niet wetend wat ik er mee moet
doe ik er dus niets mee.
Binnenkort wordt het 150 jarig bestaan van plaatselijke basisschool
gevierd, met grote enthousiaste dingen.
Logisch.
150 jaar op veen en kleigrond is een heel eind.
Hier zijn beginpunten gelegd
die huidige mensen nog steeds bewegen
te doen wat ze doen.
Mijn moeder ging hier niet naar school.
Dat meer met geloof te maken dan met onderwijs.
Haar vader dus mijn Opa
die ging wel , en die was niet makkelijk
diverse knokpartijen die vandaag de dag niet zouden misstaan
waren regelmatig aan de orde 😉
Onze ouders hebben geprobeerd die traditie te doorbreken
door ons hier naar een openbare school te doen.
Alleen, we komen buiten bord bebouwde kom
en das niet makkelijk, soort van paspoort meenemen.
Wij werden afgerekend op wat onze voorouders deden
resultaat : Knokpartijen, vechtpartijen
onder politiebegeleiding dan maar naar andere school.
Hoe dat werkt?
Als je alleen bent en je hebt 1 route naar huis
en ze staan je met 6 man op te wachten?
Leeftijd 9 jaar en ouder?
Zelf ben ik ooit met een aardappel
buiten westen gegooid omdat hij net mijn slaap raakte.
We mochten niet mee doen
alleen in echte knokpartijen die later toen mijn broers ouder waren
uitmonden in messen, luchtbuksen e.d.
Het was af en toe een compleet wildwest.
Grappige is, op het moment dat we besluiten niet meer mee te doen
en ik mijn vroegere kwelgeesten tref
ben ik goed genoeg voor klussen, regelen, organiseren e.d.
en nee, dat doe ik niet.
Maak een school schoon, al bijna 10 jaar
waar ik niet welkom was.
Tijden veranderen, onze jongens spelen op het dorp
kunnen met iedereen overweg
en heel af en toe voel ik nog de oude wrok
die onderhand verjaard is.
De mensen die me opwachten
sta ik nu mee te praten en heb er plezier mee.
Maar wil je iets veranderen
heb je 2 keuzes
je gaat mee of niet.
Om terug te komen op de reunie
zou niet weten wat ik er moet doen.
Trekt me voor geen meter
want de echte harde kern
is nog niet zover weg.
Zo ben ik hier ooit gestopt met dansen
door die harde kern.
Je kunt nog beter voelbalsupporter zijn
dan leven op een dorp.
En dat verteld iemand
Die kind was van 2 dorpen.
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
@Neneh, weet het idd. Daarom heb ik mijn best gedaan tradtities te doorbreken.
Inmiddels kunnen die van ons gelukkig wel op het dorp spelen.
Ook mede door meer import 😉
Ooit zal het veranderen, en toch is het niet allemaal kommer en kwel hoor.
Het heeft mij heel veel geleerd en daar ben ik weer dankbaar voor !
Welkom terug,
vakantieganger hahahaha…………
Lieve help, hoe herkenbaar. Maar weet je, het ligt niet aan de kinderen……… die verzinnen het echt niet als eerste
Je kunt je werkelijk niet voorstellen wat er allemaal gebeurd is.
Zou er een boek over kunnen schrijven, misschien is dat zelfs wel een optie.
Krijg je alleen weer gezeur natuurlijk met de mensen van toen
die de mensen van nu zijn 😉
Denk dat het voor mij de reden is
om idd ook te proberen nergens bij te horen
zeker niet hier in de omgeving.
Zoek het wel verderop.
Een echt serieus onderwerp, geeft vaak geen comments!
Ik heb het meerdere keren over gelezen en ik moet denken aan lang geleden, toen jij in een comment op een blogje van mij iets schreef als “dat je bij jullie in het dorp zoiets niet zou moeten doen, omdat je dan problemen zou krijgen”.
Ik geloof dat ik daar nu wat meer van begin te begrijpen.
Wel geregeld gehoord van dit soort toestanden in het begin van de vorige eeuw tot circa 1970, maar dat het echt zo is gegaan, is voor mij toch wat moeilijk te bevatten!
(Heel soms ben ik blij dat ik nergens bij hoor.)