Dank je Soul

Gaat even ingewikkeld worden maar
ben Soul dankbaar voor het feit
dat ze het liet afweten.
Hoe bedoel ik dat?

Normaal gesproken zou ik , als ik een dilemma had,
het hier op het blog neerzetten,
de reacties lezen, er over nadenken
en er zelfs rekening mee houden.
Ik zou dat vroeger ook gedaan hebben en diegene
die contact is in het dansgebeuren ,
op voorhand inlichten en me waarschijnlijk
om laten praten om toch nog even door te doen.

NU heb ik dat allemaal niet gedaan.
heb niemand iets gezegd , enige die als eerste op de hoogte was
en nog invloed zou kunnen hebben was eega.
Soul heeft me , bewust of onbewust, teruggegooit op mezelf
en ik heb die tijd en ruimte bewust gebruikt.

Zonder invloeden, zonder verwijten, zonder eigenbelang van buitenaf
kwam daarvoor tijd en ruimte om te denken
te overwegen en te beslissen.
Op het moment dat de beslissing was gevallen is er dan niet meer zoveel ruimte
voor anderen om die beslissing van mij terug te draaien.
Want dan sta ik er voor 100% achter
en kies eenvoudig weg voor mezelf.

Ik had die telefoon kunnen pakken en diverse mensen kunnen vragen
wat vind jij er van als ik dat zou gaan doen?
Maar zij weten niet , hoe dichtbij ook, wat mijn leven is.
Niemand kan mijn leven leiden, dat moet ik zelf doen,
daar ben ik zelf verantwoordelijk voor in combinatie
met mijn gezin.

Ik heb mensen ten onder zien gaan aan geld verdienen
of aan stress dat ze opgejaagd worden door dan wel het een of het ander.
Mijn broer is een lichtend voorbeeld
en ook mijn voormalig leidinggevende die er in 1x de brui aan gaf
het zijn mensen die ik als voorbeeld heb
hoe je dingen kunt aanpakken dan wel laten wezen.

Ik kijk, luister en leer en vertik het om onder te gaan aan
geld, of mensen die denken me nodig te zijn
en ondertussen me 36 uur in een dag wensend.
Dat gaat niet.

Ik weet dat soul me leest en ik weet ook van haar verwijten
naar haarzelf toe.
Lief niet doen, het was schijnbaar bedoelt om zo te gaan
en al had jij dit ook niet zo voorzien en gepland
het werkt wel.
Inmiddels is Cheet groter geworden en zelfstandiger.
Klaar voor een nieuwe fase.

En weet je:
schreef je over die knuffel ?
Kom hem maar halen als je durft hahahaha………….
ik ben overal klaar voor en klaar mee 😉

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

4 Comments »

  • Anja Westerhof schreef:

    Ja het is vanaf de bodem soms best leuk kijken naar boven.
    Zoals vroeger, in het gras liggen en wolken kijken, hihi.
    Zo moet het gewoon af en toe ook kunnen, gewoon doen.

    Dubbel gevoel begrijp ik volkomen.
    Je hebt dingen in je hoofd, die er lichaamlijk niet meer uitkomen.

    Dat is een kwestie van dingen in je hoofd aanpassen naar je lichaam.
    Soms heel moeilijk, maar soms zo hard nodig.

    Dubbel, omdat we nog jong van geest zijn en alles nog willen.
    Dubbel omdat de leeftijd mee gaat spelen.

    Simpel, nee en ja. Aanpassen is aan te leren.

    Zoals al eerder geschreven: sluit je ergens een deur, gaat er ergens anders een raam open.
    Zo’n mooi liedje in de Sound of Music.

    Is van onze jeugd maar oohhh, nog altijd zo toe pas baar.

    Liefs mij

  • cheet schreef:

    @ Anja inderdaad, weet je vanaf de onderkant kun je dingen heel goed bekijken af en toe 😉
    @ Neneh, Volgens mij zit er tussen die brui en voor mezelf kiezen weinig verschil 😉
    Enige wat het wel is dat het een reden heeft een hele goede reden,zelfs wel meer dan 1 😉
    en dat is dat ik die combinatie niet kan maken tussen alles wat ik graag wil doen, moet doen (tja een mens heeft nu eenmaal ook verplichtingen -verantwoordelijkheden , en kan doen.
    Het is een hele klus om goed voor de groep te staan en leuke dansen uit te lessen,
    vreet tijd en energie.
    Zou weer achter de vlinders aan willen, en inderdaad gewoon overdag werken zodat ik ´s avonds thuis kan zijn al is het alleen maar om uit te rusten en tv te kijken.
    Omama eens helpen met een grote klus.
    Het feit is dat mijn voet me meer plaagt dan me lief is en dat dat niet gaat veranderen.
    Het is dus echt wel een keuze voor mezelf maar voelt als de brui er aan geven vooral als de eerste reactie mij bijna een schuldgevoel geeft, daarom heb ik niemand wat gezegd.
    Want zou het zo weer proberen om toch rond te krijgen terwijl ik weet dat ik dat niet red,
    en dan dus voor een ander kiezen en niet voor mezelf.
    Lekker onsamenhangend he……………ach jullie begrijpen me wel kennen me inmiddels langer dan vandaag 😉

  • Neneh schreef:

    LOL…. heet dat zo ‘de brui aangeven’ of is het echt kiezen voor jezelf. Want dat lees ik overal tussen de regels en erin!

    Hoe dan ook, ik blijf zitten met een dubbel gevoel. En dat is iets van mij, ik ken mezelf onderhand 🙂

  • Anja Westerhof schreef:

    Soms moet je idd gevallen zijn om weer op te staan.

    Je hebt het alleen gedaan en dat is top.

    Liefs mij

RSS feed for comments on this post. TrackBack URL


Leave a Reply

  • het verleden

  • afdelingen