armen

Eigenlijk moet ik wel lachen om mezelf,
soms ben ik echt wel een te optimistisch iemand
of teveel van goede wil.
En vooral voor de goede gang van zaken .

Krijg een advies, die volg ik op
om het vervolgens midden in mijn gezicht terug te krijgen
op een manier dat ik me afvraag:
ben ik nou gek?

Ga aangifte doen, mmmmmmmmm moet dat nou,
OEF als het maar niet een averrechtste werking heeft.
Je moet voor  jezelf opkomen en niet over je laten lopen,
dan haken mensen af.

Ben er achter:
Blijf bij je gevoel en als die zegt:
ze maken misbruik van je
ze vergoedelijken hun gedrag over de rug van jou en – of je kind(eren)
moet je de weg van de meeste weerstand kiezen.

Het fijne is wel dat op het moment dat ik een advies vraag
die er ook komt
van buitenaf , duidelijk en uit een compleet onverwachte hoek.
Eega zag me gaan
en eega ving.
Dat is fijn een arm erbij.

Maar nog steeds in situatie met jongste
zijn dingen die gezegd worden,
dingen die gedaan zijn
niet te rijmen met logisch denken
en enkelen liegen dat het gedrukt staat.
Fijne is wel
dat jongste maandag zelf een gesprek wil met onderdirecteur.
Hij is geen lieverdje in de zin van,
kan een ander feilloos ergens voor op laten draaien,
maar hij gaat pleiten voor 2 jongens die zich gemeld hebben als zijnde
ook daders
terwijl hij zegt dat het niet zo is.
En hij is niet bang, hij is boos.
Gewoon boos omdat er nu dingen gezegd worden die echt niet kloppen.

Wie houdt wie uit de wind, en om welke reden?
De waarheid ligt in het midden zei soul ooit.
Toen ze vocht tegen van alles en nog wat.
Maar je ze had gelijk
omdat een ieder een eigen waarheid heeft
wil nog niet zeggen dat feiten liegen.
En dan wel iemand helpen liegen
of jezelf profileren als beter.
dat is geen probleem
zolang het maar niemand kwetst of onderuit haalt
om zelf beter te voelen.

Dank je soul
dat je mij dat in ieder geval meegegeven hebt.
En dat ze het inderdaad op een gegeven moment
zelf moeten doen.
Gelukkig roeren de jongens hun monden
en zeggen wat hun waarheid is.

´k heb veel geleerd en geprobeerd
openheid, eerlijkheid en geen misbruik maken van
door te geven aan ´mijn ´mannen
in een stroomversnelling kwam het voorbij.

Leuk het leven
leuk de mensen
maar moeilijk ego´s.

OH wat trouwens een echte intikker was:
Slachtofferhulp van 2 kanten.
Normaal hebben wij die niet nodig,
jongste helemaal niet,die wil maar 1 ding
niet praten maar opleiding tot kok doen.
Ik heb daar mijn vrienden voor
maar weet ook
dat ik het in mijn uppie moet doen,
die weg zoeken waar mijn gevoel
zich wel bij voelt.
En ik ben er uit,
je doet het idd
het best
allleen.
Maar wel met
meerdere armen om je heen !!!

XXXXXXXXXXXXXXXXX

2 Comments »

  • cheet schreef:

    Ben het helemaal met je eens, en het is ook bedoeld als een stok achter de deur,
    maar weet je:
    mijn gevoel zegt dat het moest omdat het noodzaak gaat worden.
    En ik hoop toch zo dat ze kunnen voorkomen dat het die kant op gaat.
    Denk om eerlijk te zijn,
    dat we er nog lang niet vanaf zijn.
    Maar goed zover zijn we nu en van hier uit maar verder,
    er is geen andere weg dan vooruit wat daar ook op ligt of gebeuren gaat!

    XXXXXXXXXXXXXXXX

  • Anja Westerhof schreef:

    Hier een paar armen op afstand, hihi

    Ondanks jouw gevoel, ben ik blij dat je aangifte gedaan hebt.
    Nu is het de tijd om de rollen om te draaien.
    Niet meer jullie op de kop laten zitten
    Niet meer jullie gevoelens gekwetst.

    Via de aangifte zul je die jongen ook helpen.
    Loze beloftes van zijn ouders helpen hem niet.

    Aanpak via die aangifte geeft hem kansen om te verbeteren.

    Maar zal vooral jongste steunen in zijn verdediging.
    Zijn leren om gaan met.
    Hoop dat het nu echt ophoudt. Moet wel.
    Mag niet verder gaan.

    Liefs mij

RSS feed for comments on this post. TrackBack URL


Leave a Reply

  • het verleden

  • afdelingen