Eigenlijk moet ik daar niet zijn
maar soms kom je op de vreemdste plaatsen.
In de wandelgang kom ik hem tegen
tuurlijk valt hij op maar ik loop stug door.
Toch draai ik me nog even om ,om te kijken.
Ook hij stopt en kijkt me aan.

Dan gebeurd er iets………..
zijn ogen zijn zo bruin als diep gebronste hazelnoten,
zijn haren zwart, zo zwart en glanzend
zijn huid zo gebruind en glanzend van het zweet
door het werk wat hij gedaan heeft.

Kom niet los van de ogen en een onzichtbare draad
trekt me naar hem toe.
Ik ruik zijn geur en voel zijn adem
een tinteling trekt door mijn lijf die een eigen leven gaat leiden.
Hij draait zich om en ik volg , naar buiten.
De zon is warm de lucht trilt
zijn hoofd schuurt langs mijn wang
zacht laat ik mijn handen glijden om zijn nek.
Verbaasd over de krachtige maar soepele spieren
zijn schouders zijn even zo goed
nog sterker , ze zouden me kunnen dragen.

De uitnodiging is onweerstaanbaar
en mijn lijf voegt zich perfect naar de kadans van die van hem
een ondoordacht avontuur
die niet te stuiten is
hij maakt me even vrij, even los en het verlangen naar meer
knapt bijna in mijn borst.
Mijn tenen krommen, en mijn lijf geeft zich volledig over
het verstand is al lang uit geschakeld.
een puur natuurlijke reactie.

Zijn zweet mengt zich met de mijne
onze lichamen vervloeien tot een.
Ons afscheid is abrupt
en voelt ijzig koud.

Ik bereed een volbloed arabier
tot die stomme wekker ging.

XXXXXXXX