Heerlijke dag vandaag, 
Lief en ik zijn niet al te vroeg 😉
Het is tenslotte een rustdag.

Vanmiddag visite van iemand die ons wegwijs maakt
in plaatsen van een schuur/garage.
Het nodige zoekwerk op het net
en offertes is begonnen.
Lief weet wat hij wil, nu maar eens kijken hoe dat
voor elkaar te krijgen.

Ik moet even stad, heb een clickandcollect…
vind 4x niets maar : 
wat ik in de supermarkt betalen moet voor waxinelichtjes
en lampolie?
Wel kan nu wel een jaar vooruit.
Helaas die blokkwast hadden ze dan weer niet,
want wil nog een hal verven.
Effin, dat kan altijd nog later.

Vanavond zitten we heerlijk tv te kijken,
Beat the Champions is echt de mooiste kennisquiz 
van dit moment.
En dan komt Du binnen met een super vette dikke muis.
Die ze vervolgens heerlijk oppeuzelt in de kamer.
Het kraken van de botjes, 
ik word daar altijd helemaal niet goed van.
Enige wat overblijft zijn de gal en het hartje…
brrrrrrrrrrrr kan wel kokhalzen.
Lief moet er om lachen maar ik vind dat zo niet grappig.

En dan krijg ik vanmiddag een appje van iemand die 
ik al heel lang niet heb gesproken.
Een oud collegaatje en wat ze mij verteld, verwonderd me niet
lag in de lijn der verwachting.
Zo jammer maar ik kan er niets mee, wil er niets mee
en vooral hoef er niets mee.
Maar maakt aantal dingen voor mij wel heel erg duidelijk.
Soms, gaat het zoals het gaat 
soms , is het zoals het is.
En vaak gaat het over dingen die ik aan zag komen 
gewaarschuwd heb, en dan toch gebeuren.
t is geen win/win situatie meer maar een verlies/verlies,
en dat ?
Had absoluut ander gekund, gemoeten en gemogen.
Maar zoals gezegd:
het ligt niet op mijn bord.

Ik heb een heel fijn leven, 
lieve mooie mensen om me heen,
en eigenlijk met weinig mensen te maken die mij 
nog vertellen kunnen wat ik moet doen, 
hoe ik t moet doen , en kan mijn eigen gang gaan.
Werk is werk, 
prive is prive en vriendschappen opbouwen op je werk?
Is heel gevaarlijk en gaan we zekers
niet meer doen.
Al heb ik er wel een hele lieve semidochter aan overgehouden
dat dan weer wel.
EN daar ben ik nog steeds ontzettend blij mee, 
en de rest?
Afstand en vooral geen 1.5 meter maar liefst nog iets meer.
En zeker niet meer zeggen wat je denkt, voelt of persoonlijk
op de vlakte blijven is het motto en dat vind ik erg jammer.
Denk graag mee, handel graag in algemeen belang
maar gewoon doen wat je moet doen en voor de rest niets
extra is voor nu even de maatstaaf.
Jammer, maar kan er mee leven.

Niettemin: Onwijs blij met mijn werk, mijn panden, 
de mensen op de vloer die ik dagelijks tref,
enorm veel humor mee heb, of serieuze gesprekken.
Ik vermaak me er uitermate mee, 
en zet dan stiekem dat tandje er wel bij als het moet.
Voor de klant die ons hoog heeft, 
en ons waardeert.
Daar , doe je het dan ook weer voor.

NU:
op naar morgen , genoeg op programma maar eerst?
Me laten omarmen in twee lieve lange warme armen
Hou van mijn Lief,

Trusten lieve lezers
XXXXXXXXXXXXX