Een bijzondere dag zou het worden.
Gisteravond kom ik nog laat in gesprek met iemand
die me heel goed doorheeft en me op een lijn zet
die ik begrijp maar nog niet volgen kan.

Als ik op sta staat er nog een auto, een paar schoenen
en een tas?
Mmmm ok dan , kom er vanzelf achter …….oudste is weer
op klus dus het zal wel beetje meevallen .
En jawel, meiske komt van bed en gaat niet zo heel lekker.
We praten even samen en hebben goede gesprekken
als oudste even binnen komt vallen heeft die door dat dat
wel goed zit.

Hij moet gaan, en mijn visite arriveert .
Die heeft door dat er wat is en blijft lekker buiten tot hier
meiske via de voordeur gaan kan zonder iemand te treffen.
Mijn visite is geweldig iemand, die ziet overziet , handelt en
schat de situatie perfect in .

Dat de emoties even een weerslag hebben op mij snapt ze
toch wordt het nog even heel gezellig .
Op moment dat die gaan komt oudste weer even binnen,
ze kennen elkaar niet direct maar contact is gelijk goed.
Later schrijft ze me: wat een mooie lieve zoon heb jij 😉

En dan is zomaar alles en iedereen verdwenen,
maak ik lekker eten voor mezelf en zit me iets te bedenken.
Heb hier grote heg, die moet gesnoeid worden,
de heggeschaar heb ik maar: Ik kan het niet zelf.
Mijn kinderen hoef ik niet te vragen die zijn toch te druk
en Lief ( sorry schat) wil ik niet op een trappetje het laten doen.

Weet dat oudste kameraad heeft die in dit vak zit
en die bel ik vanavond.
Ja hoor wil hij wel voor me doen , vergoeding komen we
wel uit en laat het aan hem wanneer want kan schijnbaar
ten alle tijde.
En zo komt er een gevoel van opluchting over me dat het
gedaan wordt, goed komt en niet alles op Lief neer komt.
Vooral dit soort klussen zijn nogal zwaar en ik gun de jeugd
ook iets 😉

En zo leer ik hulp vragen of dingen overlaten aan mensen
die dan er wel beter in zijn dan wel handiger.
Gelukkig en daar ben ik heel blij mee en dat meen ik oprecht
is oudste een tussen station om hier iets terug te krijgen
wat ik graag terug wil en dat is geen enkel probleem.
Had ik ook niet verwacht maar altijd fijn dat er gewoon
wel meegedacht wordt.
De spookspullen die er nog ligggen ?
Wel lieve HV ik zou zeggen , hou het en gebruik het als je
het gebruiken kunt, ik ga er toch niets meer mee doen .

En zo?
Komt alles langzaamaan toch op de plek en tot rust.
Verleden zomaar achter laten en knopje om?
Werkt niet heb ik gemerkt maar doorgaan
en er wat van maken wel.
En dat is nog steeds een dagtaak , maar kan ik want:
ik ben nooit alleen .

Dank jullie wel allemaal en vooral de Engelen.
Namaste.

XXXXXXXXXXXXXX