emo

Vanmiddag eerst maar even bloedprikken,
wat een gekke toestanden bij ZH zeg, al snap ik dat wel.
Als ik zit te wachten komt er man pontificaal tegenover
me zitten en monstert me van boven naar onder
en terug.
Voel me er erg ongemakkelijk onder en merk later als ik
weg loop hoe hij me na blijft staren.
Ondertussen ken ik , vanzelf, zijn hele verhaal alweer,
wat is dat toch met sommige mensen ??

Vanmiddag komt een lieverd koffie halen
en neem allerliefste kadootjes voor me mee.
Eekhoorn picknicktafeltjes , haar man heeft ze
speciaal voor me gemaakt en ik ben onder de indruk.
Ze zijn zo leuk maar vind het ook zo lief!!
Merk dat ik nog steeds slecht kan als mensen lieve
dingen doen voor me , en ook later in onze gesprekken
sluimeren de emoties er onderdoor.
Het verleden en de mensen hebben de nodige wonden
geslagen en achter gelaten.

Niettemin ben ik nog steeds trots op mezelf,
en de mensen die er voor me zijn en me niet laten vallen.
Die me begrijpen en van me houden zoals ik ben,
die me niet veroordelen en me nemen met alle streken
soms om me lachen maar vooral ook met me lachen
en mij mijn geluk gunnen .

Dank jullie wel
Hou van jullie elks op geheel Heksje waardige stijl.
XXXXXXXXXXXX

Geen reacties »

RSS feed for comments on this post.


Leave a Reply

  • het verleden

  • afdelingen