Wat een ongelofelijke waardeloze dag ….
sta op met iets , voelde het gister al.
hoopte zo er ondertussen danig van af te zijn
maar nee, nog vrouw genoeg dus.
Het zit me behoorlijk dwars.

Effin , er moet gewoon gewerkt worden
en wonderbaarlijk loop ik er feilloos door heen.
Maar als ik vanmiddag thuiskom ben ik er wel
even meer dan helemaal klaar mee.
Eet samen met oudste,
jongste heeft al gegeten,
en duik bed in.
Een zeldzaamheid tegenwoordig .

Oudste vraagt , doe je vanavond?
Nou mede daardoor bar weinig .
Wil nog even stad.
Prima lief, kan zittend doen
en ondertussen slaat de klok 12.
Bar gezellig , leren kleintje klaverjassen
iemand wil me laten schrikken door
in mijn zij te prikken.
Helaas jongen, complete controle.
Zijn vraag heb je ook innerlijke rust dan?
200%, dat is veel en ik weet dat hij er nu
nog over nadenkt.

Ik kom uit een situatie
die me voordelen levert nu.
Ben van niemand, ga van niemand worden.
Geef wat ik wil en neem niets wat niet van mij is.
Maar ga voor mezelf
niets meer en vooral niets minder.

Morgenvroeg werken dus tijd om te zeggen:
welterusten 🙂

XXXXXXXXXXX