Dan wacht ik nog een paar dagen af,
geef eega de kans om na te denken
en /of mee te denken.
Dat vind ik fair genoeg omdat het hem allemaal
nogal koud op zn dak viel,
wat kwestie was van niet goed opletten.

En even heb ik gevoel van dit gaan we oplossen
hier komen we samen uit.
Tot vanavond: nope die hoop ben ik nu wel kwijt.
Zijn ik wil niet bij je weg en ik wil hier blijven.
Verder komt ie niet.

En het maar blijven herhalen, nog 1x proberen.
Dat die er niet meer in zit wil maar niet doordringen.
Dat ik al jaren op mijn tenen loop snapt ie niet.
Dus morgen maar starten met informatie bij elkaar halen.

Dan ga ik wel , als het niet anders kan.
Zit alleen met onze 4 katten maar ook daar zal een oplossing voor zijn.
Hopen dat we de komende tijd nog fatsoenlijk
met elkaar door een deur kunnen,
aan mij zal t niet liggen.

Maar was hij beetje vent geweest, had hij t begrepen
en gezorgd dat we t netjes en eerlijk
hadden opgelost.
Hij is tenslotte de oorzaak van alles, gelukkig beseft ie dat
dan weer wel.

XXXXXXXXX