verslag van ………

de dag zoals die ging.
Eerst werken, maar omdat ik dus de avond tevoren niet dans
zijn mijn benen beduidend beter en race ik erdoor
kan zoveel extra´s doen , heerlijk.

Thuis belt oudste, mam ik zit al in de bus.
Super dan is hij om 1 uur thuis, ik had beloofd om met hem naar stad te gaan
maar er moeten ook bloempjes gehaald worden, Omama beloofd.
Kijk, hier kan ik combineren!
Het is ronduit gezellig zo met z´n drieen.
Bij een tuinzaak schaffen we de bloemen aan en staan netjes in de rij
als er een man en vrouw aankomen die domweg voordringen.
Het is dan rond 3 uur.
En jongste is 15 minuten later vrij.
Oudste kijkt me aan en mijn antwoord is; die mensen hebben het drukker dan wij.
Om een lang verhaal kort te maken, die man wil geen discussie aan gaan
maar doet het wel.

De wetenschap dat zijn vrouw me nog aankijkt op het moment van er tussen gaan
en de arrogante houding van hem maakt me scherp.
Kijk normaal boeit het me niet, en als ik tijd zat heb allee……..
Ik heb maar 3 plantjes zegt ie, en ja?? Dus als je minder hebt mag je eerst?
Het is de manier waarop zegt ie, Ja dat bedoel ik dus!
Dat je zo´n punt ervan kunt maken, ehhh je wou toch geen discussie?
En wie eerst is, is gewoon eerst, simpel zat.
Nou de winkel is open tot 19.00 uur hoor! Nou dan ga jij toch later?
Mijn zoon staat over 15 minuten voor een dichte deur!
Dan gaat er een kassa bij open waar hij hem heen smeert,
lachend zegt ie tegen zijn vrouw: Kijk we zijn nog eerder klaar ook!
Waarop ik zeg: Dat krijg je met maar 3 plantjes ja.
Maar heel veel plezier ermee 😉
Hij verliest, maar niet met verve 😉

Jongste belt of hij nog even in het dorp mag, ja hoor maar wel om 5 uur thuis.
Je moet naar judo vanavond, yep ben ik er is het antwoord.
17.15 en nog geen welp te zien, wij hebben het eten inmiddels op.
Op het moment dat ik op wil staan hem te halen komt ie er doodgemoederd aan peddelen.
Oef zegt oudste, die is de l..
Tja, wist niet hoe laat het was. Doe dan een horloge om, neem  je mobiel mee,
bedenk eens wat, op tijd zijn voor judo zo 1x per week is toch niet te veel gevraagd?
De oplossing is simpel, want hij flikt dit wel vaker;
je gaat eten, naar judo, komt terug, eet en drinkt nog wat en nog voordat ik weg ga
lig jij te bed.
Hij mopperd,foeterd en gooit met de deur, dan is het echt klaar.
De enige waar hij boos op kan zijn is zichzelf en daar moet ie het maar mee doen.

Als zij vertrokken zijn, douche ik me de school doe ik morgen wel.
Tegen 7 krijg ik telefoon, het werkadresje van oudste.
Ze wil mij eerst spreken.
Het feit is heel simpel, ´t is niet dat ie niet wil of zijn best doet
maar hij is nog te jong , te speels.
Laat hij het volgend jaar nog maar eens proberen.
Ik begrijp het wel, ken mijn welpen en hij ziet nogal wat vliegen tussentijds.
En hij is nog maar 13.
Vanzelf is het voor hem een dikke tegenslag en de tranen vloeien rijkelijk.
Toch is er ook iets van opluchting, het is hem eigenlijk allemaal net druk genoeg.
De woorden van : je hebt in ieder geval de ervaring
en je mag er terug komen, das toch een goed teken.
Meer tijd voor jezelf, en minder druk om van alles te moeten.
Met een snik is hij het er eigenlijk zelf wel mee eens,
maar hij vond het zo leuk.
Morgen moet ik er toch nog zijn, en zal het nog even doorpraten.
Het is jammer , en toch ook weer niet, in zijn leven kan hij nog werken genoeg doen
en het gaat niet om zijn persoon maar om zijn leeftijd.

De bruiloft vanavond was even heerlijk.
Even met de meiden onder elkaar, de demo was geweldig.
Op het moment dat de dansvloer niet bezet wordt, nemen wij bezit van.
Met het makkelijk contact maken met anderen
ben ik in no time in gesprek met de muziekanten
en heb ik dikke lol met de ober.

Collegaatje en ik breken op tijd op en rond 12 ben ik weer thuis.
Moe , maar toch voldaan.
De dingen moet je nemen zoals ze komen
en onderhand leer ik het,
nu moet ik het de welpen leren.

Trusten allemaal!

XXXXXXXXXXX

Geen reacties »

RSS feed for comments on this post. TrackBack URL


Leave a Reply

  • het verleden

  • afdelingen