En dan kom ik in gesprek,
zoals ik ooit muziek miste
mis ik nu de natuur.

Ik heb het druk met van alles,
en buiten valt er nu niet zo veel te beleven.
Maar ik mis de geuren
kleuren, warmte, energie, bedrijvigheid
van moeder natuur.

een wereld waarin ik me terug kan trekken
en eigenlijk vanzelf word geaccepteerd.
Dieren die niet van me schrikken,
een omgeving die niets van me verwacht.

Heb me nog nooit welkomer gevoeld
dan op t moment dat ik het bos in loop.
daar hoef ik niets, moet ik niets,
mag genieten en eigenlijk doe vooral  niets.

Het gevoel opgesloten te zitten
tussen 4 muren van dingen die moeten.
Let wel , geen 4 muren van een huis
maar de verplichtingen, het klaar staan voor,
de ultime vrijheid voor mij is
naar buiten, geen bereik, niet aanwezig,
even geen papieren bij de hand………….

Onze zwarte merel zong,
de lente komt er aan,
de vogels nestelen,
de zon wint aan kracht,
het is een kwestie van tijd………….
dat ik de winterdeken afschud
en weer genieten ga.

Wat ben ik blij met het feit
dat ik genieten kan van …………

XXXXXXXXXXXX