t ene moment denk ik: nee nope nah net niet
en t andere moment denk ik: ja kom maar door
ben er weer.
Vaker meegemaakt natuurlijk
het wisselmoment tussen net wel
en net niet.

K neem even mijn rust als alle mannen te bed zijn.
doe even zo mijn ding,
en eet nog even een broodje, gewoon omdat t kan
en ik het wel  nodig ben 🙂

Het kerstversieringsverhaal is hier nog niet ten einde
maar sowieso dit jaar keertje geen boom.
Wel de lichtjes voor de ramen
en voor de rest eigenlijk gewoon rust in de keet.

Ik mag waarschijnlijk vrij veel werken
en de mannen hoeven die poespas ook niet zo.
Misschien volgend jaar weer
we gaan nu voor gemak, rust en warmte.
Daar zijn we geen lichtjes maar elkaar voor nodig.

en geloof me, dat gaan we redden
omdat we dat al eens vaker gedaan hebben.

XXXXXXXXXXX