Mensen en mensen,
ze blijven met elkaar bezig.
En sommige mensen?
snappen niets van mij.
Dat snap ik, heel goed.

Kom met een collega aan de app ff vanavond
oh ze is zo blij dat ik er morgen weer ben,
maar maakt zich ook zorgen.
Samen met andere collega, ze is zo heerlijk open
en eerlijk om dat te zeggen.

Ik moet er beetje om lachen want ze kennen me
nog niet zo heel lang, ze weten niet dat ik
altijd op het randje leef, al jaren lang.
En dat ik mezelf, heel goed ken ondertussen.

Een oud fenomeen word weer geboren,
goed bedoelt maar zo fout want ik laat me niet sturen.
Ik grijp zelf wel in, en ken mezelf goed genoeg om te weten
tot hoever ik gaan kan , maar ik leef
ten volle, ten overtuiging dat ik alles eruit haal
wat er maar ook iets mogelijk in zit.

Nee k piep niet, klaag niet, maar ga ook niet op voorhand
op mijn kont zitten en zeggen : lukt niet.
En dat heeft me in de loop der tijd dingen gebracht
die anderen niet voor elkaar kregen.
Me net dat stuk extra waardoor ik net iets verder kwam dan.
En ja dan ben ik trots op mezelf.

Vanzelf is rekening houden met, wel een item maar als je vol
in t vuur van t leven staat ?
Nah…….ben nog lang niet klaar voor……
moet gewoon 20 jaar jonger zijn of zo en dan met
de instelling zoals nu.

Gaan, doe, en geniet
al is het op je tandvlees, tot de laatste snik,
zolang je met een glimlach slapen gaat ?
Is het allemaal waard.
Enne dat ziek zijn? Was ik de enige zou ik me zorgen maken.
Maar ze vallen bij bosjes om………..zo apart is dat dus niet.
En nog , geniet ik……………

De optimist die weet wat leven is.

XXXXXXXXXXXX