Eigenlijk best wel een drukke zondag LOL.
Er moeten boodschappen gedaan worden,
willen even naar LIef zijn Moeders
die deze week is verhuisd van ene zorgcentrum 
naar het andere.
EN wil graag even langs tuincentrum
klein harkje halen zodat ik kleine tuin op orde maken
kan zodra het mooi weer is.
Kwestie van opstarten dus.

Wel bij tuincentrum zie ik aantal grote planten 
die ik nog zo graag wil:
een spirea, berberis, sering en forsytia…….
Lief zegt: neem maar mee.
we struinen even centrum door (zonder mondkap)
en zien meest prachtige klok.
En zo verwend Lief, me alweer ,  maar: nemen ook 
allerliefst klein plantje voor Moeders mee.

Boodschappen bij andere winkel en jawel ook zonder
en daar treffen we een stel die ons kent althans hij.
EN is op de hoogte van jongste , ook zij zijn zonder,
en er lopen er meer.
we praten even heerlijk bij en dit is zoals het hoort.
Dan door naar Moeders.
Ze heeft pracht plek en weer valt me op hoe scherp ze
is, en er vallen me meer dingen op.
Maar bedenk me: IK ben ik , en ze kennen me verder niet
maar Lief zegt: ze accepteert niet zomaar iemand.
Ik lees houdingen , en die verrassen me af en toe.

Dan door naar huis, planten in de grond zetten en ?
De gieter is weg, weg???
Eh…. ok , alle mogelijkheden bij langs maar die is toch
echt , weg, weg………………….
wie dan, of liever waarom dan, of HOE DAN?

Ondertussen hangt hier een prachtige klok
boven de spiegel die zijn plek eindelijk heeft.
En over andere dingen?
Denk ik maar niet te veel na, 
ik ben gelukkig met een mooie lieve man
en die gieter?
Tja…….wie weet komt ie zomaar weer terug.
🙂

Namaste lieve lezers.
XXXXXXXXX