30 september… een dag die ik niet vergeten kan.
11 jaar terug ging mijn vader over,
op de verjaar van jongste, nu 11 jaar geleden.
Hij zou vandaag jarig zijn.

1 jaar geleden, leverde ik de sleutels in,
van een woning waar ik Lief maar veel Leed
heb moeten meemaken.

het is een beladen datum, en toch zeg ik : Dag.
Want ik stond en sta er niet alleen voor,
heb lieverds om me heen.
Mensen die open zijn , eerlijk en vooral
respectvol.

Nu sta ik weer voor een keuze 
en mijn gevoel zegt alleen maar : Dag….
stop mijn energie liever in mooie lieve 
positieve dingen/mensen dan in 
ego en negatief.

Want dat is niet wie ik ben,
en niet wat ik wil en vooral?
Niet wat ik toe sta……………..
t is een kwestie van geduld.
Omdat ik meer weet en zie
wat ik nu voor me hou.

Tijd, het is een kwestie van tijd.
Ik? Ik ga terug naar waar ik hoor……
de basis.
En ben je me ergens verloren langs de lijn?
Was het niet mijn keuze 
ik bepaalde niet de toon die gezet werd,
maar hoorde zeker wel de muziek.
Mijn smaak is breed maar zeker selectief,
en jou lied is die van mij zekers niet.

OER.

Namaste lieve lezers.

XXXXXXXXX