Vrijdagavond was best lastig, lieve dochter/collega die gaat.
En we weten beide ,dit gaat gevolgen hebben maar:
eerst weekend.
Lief komt en we gaan zondag eerst bij jongste en meisje langs,
dan gezamelijk naar oudste en meiske.

Het is warm, goed, gezellig en ik voel me trots.
Hoe gelukkig ze zijn, hoe goed ze het doen , 
hoe warm en liefdevol ze zijn , niet alleen naar hun
meiden maar ook ondertussen onderling.
Het maakt me warm gelukkig en tevreden.

Lief en ik gaan naar huis , doen niet zoveel en dan 
overvalt me een gevoel.
Nog voor ik iets kan zeggen of doen , voelt lief me aan.
En ik weet niet wat het is.

Dan naar de maandag die heel apart zou worden,
ik voel de spanning in mijn lijf.
LG houdt zich weer eens niet aan de afspraken,
en ik zou 2x 2 uur maar in overleg met assistente 
bedrijfsarts word het 1×1 en 2×2 uur.

Kantoorpandje gaat prima, en dan door naar school.
Nieuwe collega, en LG die gesprek met me aangaat.
En ik ben zo boos, krijg al verantwoordelijkheden
die niet van mij zijn?
Opgezet tegen collega’s die er niets aan kunnen doen?
Foto’s over dingen die niet kloppen, ja duh? 
Iets van tijd?
En dan zeg ik haar dat ik geen meewerkend ga worden.
Ze rolt met haar ogen maar mijn gevoel zegt:
Ze wist het al.

En ik vertel haar, gebrek aan vertrouwen , een situatie
dit voorjaar waardoor collega/dochter nu weg is?
Maar nee, ligt zeker niet aan haar.
Mijn hart breekt, hier ga ik niet verder komen dan van haar
dankbaar moeten horen hoe ik mijn uren aan haar heb te 
danken en hoe eenvoudig ze mij op andere panden kan zetten???

En dan komt er : 
dochter van kletsmajoor komt snuffel stage doen EN
word aangenomen als invaller.
Ik weet wie er verdwijnen moet.
De nieuwe doet overigens BBL opleiding en heeft 
warme band met LG want gaat mee naar kantoor
en naar panden…………ben er even ziek van.
Moe, verdrietig en verslagen.
Dit is dus wat er gebeurd als je jezelf bent,
een mening hebt en niet mee doet aan
anderen naar de mond praten en hachjes redden.
Ik kan het niet,
ga het niet doen ,
En steiger tot ik lieve dochter/collega spreek………….
ze gaat boekje open doen bij RM
en ik ??

Ik blijf op de werkvloer , dom mijn ding doen…….
en bedenken het is maar werk.
Weet dat ik me er mee redden moet en krijg liefdevol
Back up voor t geval dat.
Maar het is zo , zo niet mij.
Bij pandje vanmiddag voor 1 uur was het zo warm
gezellig en liefdevol.

Het respectloze , het niet eerlijk zijn
weer treft het me en doet me pijn.
En ook dit zal een reden hebben,
en ik schakel, schakel terug……………
maar vertel wel LG hoe ik er over denk.
Ze heeft er geen boodschap aan.
goh…………….

En zo word de wereld er buiten 
soms nog verder verwijderd van de wereld
in mij.
Nu eerst maar slapen,
ik weet ik pas niet in deze wereld van ego
en ook daar ga ik me mee redden
ondanks alle dreigementen van LG
dat zij mij kan plaatsen waar ze wil
en ik haar dankbaar moet zijn voor.

FUCK YOU mijn wereld is mooier
groter en zeker Liefdevoller dan die van jou.
En iemand heeft een verrassing voor je ………..
ik ook.

Moe , maar niet moegestreden,
verdrietig omdat het schijnbaar zo moet,
maar ik heb een Kracht die me niet op laat geven.
Dat is OER 
en Liefde een zuivere warme Liefde
van 2 armen ……………die me niet meer laten gaan.
Een intense LIefde die me voelt,
die me begrijpt nog voor ik wat zeg of doe.
Eng maar ook heerlijk, iemand die me echt 
begrijpt al is mijn gevoel en gedachte
zelfs voor mij soms niet duidelijk.

Dank je Lief
hou van je en weet niet hoe je t doet
maar je doet het.
XXXXXXXXXXXXXX