brief aan mezelf

hey lieverd , want dat ben je , daar ben je ondertussen achter.
hoe gaat het ???
Oh ik ben zo gelukkig…..ga het je vertellen.

Had gisteren (bij schrijven) de aktes en de afrekening in de mail.
Kijk ik weet wat ik overhield, en wat ik lenen kan.
Maar wist niet wat de kosten koper precies waren,
wel een bijzonder aangename verrassing dat ik inderdaad
wat overhoudt.
Die bank die eigenlijk ver buiten de begroting viel , maar toch
wel besteld is omdat ie zoooooo ontzettend mooi is?
Die kan betaald worden.
Het zijn geen dikke bedragen , het zijn geen tig duizend euro’s.
Maar:

Ik kan hier gaan wonen , kan m zelf aan , met onwijs lage maandlasten
gebaseerd op een uurloon van 28 uur per week.
Half pensioen zei ik net , en zo voelt het ook een beetje.
Relaxed , en dikke prima voor elkaar.

Tuurlijk zijn er de nodige dingen die gebeuren moeten ,
maar : ook dat komt dan wel ter zijner tijd.
Ik ben al gelukkig er is al heel veel van me afgevallen in de zin van:
regelen, in de gaten gehouden worden , gestuurd geproberen te
worden.
Ik ben vrij , ik ben nu al vrij , en geniet van elke seconde dat ik hier
ben.
Als ik naar huis rij , rij ik naar huis, als ik de deur open doe
golft me de Liefde en Warmte tegemoet.

Ieder die me volgt weet dat ik onwijs veel op Engelen heb vertrouwd.
Soms zo blind en zo eenvoudig dat het menselijker wijs niet
te begrijpen of te verklaren was.
Ik heb mijn hart gevolgd, mijn gevoel, de Engelen , heb ze gespamt
om me tekenen te geven , moed, rust en vooral heel veel vertrouwen.
Heb dingen gedaan die een materialistisch iemand nooit zou doen .
Heb beslissingen genomen die totaal niet te verklaren waren .

Ik heb mijn eigen gevolgt, mijn ding gedaan, en ohhhh enorm veel
getwijfeld en verdriet gehad.
Over wat ik achter moest laten , wat schijnbaar dan niet bij me hoorde.
Ik heb getwijfeld soms bij alles wat ik zei, dacht en voelde.
Ik heb gehuild omdat ik het niet zag , en niet wist hoe verder.
Verloren , verdrietig en vooral onbegrepen omdat anderen feilloos
vertrouwden op wat ik deed, en ik het zelf niet eens wist.

Ik ben dankbaar , nederig dankbaar , voor de Engelen die me hoorden.
voor de armen die me niet alleen lieten, voor de stemmen die antwoorden
gaven op mijn vragen.
Voor hen die me warmte gaven toen ik het koud had,
maar vooral voor ieder die mijn strijd zag , er niets aan kon doen ,
het niet begreep waarom ik deed wat ik deed, maar er ten alle tijde was.
De titel heks draag ik niet voor niets, maar is niet zo eng als sommige denken.
De titel Lichtwerker ook die is eentje om mee verder te gaan.
Heel voorzichtig ontvouwt zich waar ik mij sterk ik mag maken omdat
ik daar sterk in ben.
Maar eerst maandag 3 strepen onder het verleden.
Mijn toekomst is namelijk al lang begonnen 😉

Namaste en Blessed be…………….
geef nooit op te geloven in wat niet zichtbaar is.

XXXXXXXXXXXXXX

Geen reacties »

RSS feed for comments on this post.


Leave a Reply

  • het verleden

  • afdelingen