Heel de dag ben ik nerveus, zo erg dat ik er misselijk van ben .
Ieder denkt dat het wel mee gaat vallen , maar ik ken mijn broer.
En verwacht er het nodige van.

Vanmorgen ga ik nog maar even heen, kijken of Lucky er is .
En zie dat er niemand is ? Bel even, nee de jongens hadden
spoedklusje maar komen er aan hoor !
En inderdaad binnen 5 minuten komt jongste met collega,
een andere komt vanmiddag later.
Helaas geen poes, vanmiddag later ben ik er nog even en
ze doen hun best zooi zo netjes mogelijk af te leveren.
Scheelt alles is ontvet dus er kan zo geverfd worden.

Ik ga werken en dat leidt me inderdaad een beetje af.
Ben redelijk op tijd thuis, even wat eten maar hoe dichter
bij het komt hoe zenuwachtiger ik word.
We wachten tot een goede vriend , die mijn broer niet kent,
hier arriveert en we vertellen hem hoe de situatie precies is.

Hoe hij altijd op kosten van ouders heeft geleefd,
hoe hij een complete inboedel meekrijgt, want ik vraag nergens
naar.
Hoe hij niet omkijkt naar dingen die geregeld moeten worden
qua erfenis, zelfs niet eens vraagt of ik het allemaal wel red.
Hoeveel noten hij op de zang heeft dat we er zo snel mogelijk
uit moeten en vervolgens wil dat we nog van alles doen .
Hij gaat mee ter ondersteuning maar ik weet dat het voorkomt
dat broer kaken van elkaar trekt.
Oudste en een kameraad gaan ook mee en dan zijn we er iets
voor half 8.

Broer komt via garage naar buiten en staat er wat timide bij
als hij merkt dat er een vreemde is.
Lopen samen huis door, oudste verteld eerlijk over aantal
gebreken en waarom die er zijn .
Broer neemt de sleutels in ontvangst en een verder nog iets?
Komt er een neuh…ok dan gaan we ….

Oudste gaat bij HV langs, kameraad vertrekt en ik stap bij
mijn steun in de auto terug naar huis.
En hij vraagt hoe ik me voel , en vertel hem bevrijding.
Hij is niet verrast, en thuis doen we nog even koffie.
Praten dingen door en jawel tuurlijk is er emotie…..
hij troost me , en laat mij mijn verhaal even doen .
En begrijpt het allemaal wel……totdat mijn telefoon gaat.
Jawel broer over iets wat nog opgeruimd moet worden?
Door oudste , morgen en anders laat hij het doen en krijg
ik de rekening , vervolgens druk hij me weg.
Ik kijk mijn steun aan en zeg: dat bedoel ik dus.
We zetten aantal nummers direct op blokkeren maar hij
begrijpt in 1 x wat ik bedoel met intimideren.
Hij moet gaan maar spreekt de woorden als er wat is
je kunt me altijd bellen , en dat voelt enorm goed.
Natuurlijk zijn er meer maar soms is iemand buiten
de kring net even handiger.

Ik bel oudste en vertel wat er gebeurd is, en die ik weet
dat die zich hier hels over maakt maar wil dat ie het weet.
En dan zak ik achter over in de stoel en bedenk me
ik wil echt nooit meer terug daar naar toe.
Ga jongste vragen of die wil kijken of ie Lucky vinden kan.
Ondertussen met LM aan t appen en besef me dat ik
het nog niet goed besef.
Het moet allemaal bezinken maar hoop werkelijk dat ik
mijn rust krijg en mijn ding kan gaan doen .
Ik wil rust dat is het enige wat ik werkelijk wil…….rust.
En laten mijn broers zich maar zorgen maken over dingen
en geld.

Dan kan ik gaan voor warmte, liefde , geluk en een mooi
leven.
Voor nu ? Helemaal klaar mee.

Trusten lieve lezers.
XXXXXXXXXXXX