Heerlijke dag vandaag, 
Lief en ik zijn niet al te vroeg 😉
Het is tenslotte een rustdag.

Vanmiddag visite van iemand die ons wegwijs maakt
in plaatsen van een schuur/garage.
Het nodige zoekwerk op het net
en offertes is begonnen.
Lief weet wat hij wil, nu maar eens kijken hoe dat
voor elkaar te krijgen.

Ik moet even stad, heb een clickandcollect…
vind 4x niets maar : 
wat ik in de supermarkt betalen moet voor waxinelichtjes
en lampolie?
Wel kan nu wel een jaar vooruit.
Helaas die blokkwast hadden ze dan weer niet,
want wil nog een hal verven.
Effin, dat kan altijd nog later.

Vanavond zitten we heerlijk tv te kijken,
Beat the Champions is echt de mooiste kennisquiz 
van dit moment.
En dan komt Du binnen met een super vette dikke muis.
Die ze vervolgens heerlijk oppeuzelt in de kamer.
Het kraken van de botjes, 
ik word daar altijd helemaal niet goed van.
Enige wat overblijft zijn de gal en het hartje…
brrrrrrrrrrrr kan wel kokhalzen.
Lief moet er om lachen maar ik vind dat zo niet grappig.

En dan krijg ik vanmiddag een appje van iemand die 
ik al heel lang niet heb gesproken.
Een oud collegaatje en wat ze mij verteld, verwonderd me niet
lag in de lijn der verwachting.
Zo jammer maar ik kan er niets mee, wil er niets mee
en vooral hoef er niets mee.
Maar maakt aantal dingen voor mij wel heel erg duidelijk.
Soms, gaat het zoals het gaat 
soms , is het zoals het is.
En vaak gaat het over dingen die ik aan zag komen 
gewaarschuwd heb, en dan toch gebeuren.
t is geen win/win situatie meer maar een verlies/verlies,
en dat ?
Had absoluut ander gekund, gemoeten en gemogen.
Maar zoals gezegd:
het ligt niet op mijn bord.

Ik heb een heel fijn leven, 
lieve mooie mensen om me heen,
en eigenlijk met weinig mensen te maken die mij 
nog vertellen kunnen wat ik moet doen, 
hoe ik t moet doen , en kan mijn eigen gang gaan.
Werk is werk, 
prive is prive en vriendschappen opbouwen op je werk?
Is heel gevaarlijk en gaan we zekers
niet meer doen.
Al heb ik er wel een hele lieve semidochter aan overgehouden
dat dan weer wel.
EN daar ben ik nog steeds ontzettend blij mee, 
en de rest?
Afstand en vooral geen 1.5 meter maar liefst nog iets meer.
En zeker niet meer zeggen wat je denkt, voelt of persoonlijk
op de vlakte blijven is het motto en dat vind ik erg jammer.
Denk graag mee, handel graag in algemeen belang
maar gewoon doen wat je moet doen en voor de rest niets
extra is voor nu even de maatstaaf.
Jammer, maar kan er mee leven.

Niettemin: Onwijs blij met mijn werk, mijn panden, 
de mensen op de vloer die ik dagelijks tref,
enorm veel humor mee heb, of serieuze gesprekken.
Ik vermaak me er uitermate mee, 
en zet dan stiekem dat tandje er wel bij als het moet.
Voor de klant die ons hoog heeft, 
en ons waardeert.
Daar , doe je het dan ook weer voor.

NU:
op naar morgen , genoeg op programma maar eerst?
Me laten omarmen in twee lieve lange warme armen
Hou van mijn Lief,

Trusten lieve lezers
XXXXXXXXXXXXX

En dan even heerlijk rust….
vandaag van allerhande klungeldingen
deel een schoonmaaktip of FB 
waar de nodige leuke reacties op komen.
EN 
maak mijn eigen frikandelbroodjes
die door Lief goed gekeurd worden,
ook die deel ik even op FB en 
het brengt mensen op ideeén …
dat is dan ook de bedoeling.

Eega van lief Dinnetje is weer thuis
en moet nog rustig aan doen maar 
t is wel wat op haar verjaar.
Ik weet dat ze de kunst van leven 
en genieten beheersen dus daar ?
Maak ik me geen zorgen over.

Morgen visite van iemand die ons hopelijk
helpen kan met de overkapping.
Een discussie in een app doet me glimlachen
het zat er aan te komen.
Kortom?
Een leven zoals ik niet anders ken
met van alles wat , en we rommelen 
gewoon door.

Fijne zondag lieve lezers.

XXXXXXXXXXX

En dan ook hier weekend.
Vanmiddag belt jongste,
de woning wordt een inschrijving, das K….
Ze hebben bod gedaan , motivatie er bij 
en nu maar bidden en hopen.
Eindigd woensdag 12.00 uur en de bekendmaking
is donderdag om 17.00 .
Heel erg spannend.

En dan krijg ik berichtje van liefste Dinnetje,
ze is morgen jarig en ik heb haar kadootje gestuurd
maar die heeft ze al LOL 
wel dan neem ik het over en houdt ze het tegoed.
We zouden vanavond even bellen maar dan:
gaat haar eega met spoed naar ziekenhuis en 
direct onder het mes.
Nierstenen, en helaas is de operatie niet helemaal
gelukt en moet hij later nog een keer.
Mijn:het houdt ook niet op he, 
antwoord zij met een: de bingokaart is vanzelf
een keertje vol.

We zijn niet van de paniekdozen en nemen het
ondertussen het leven zoals het komt.
Morgen maar even snel bellen.

Voor de rest?
Rust , niet zo heel veel van plan dacht ik maar
zondag overleg met iemand voor de overkapping.
En ach er is altijd wel iets te doen.

Fijn weekend lieve lezers
XXXXXXX

En dan , ben ik bang.
Een onderliggend gevoel,
een angst, maar ook een wetenschap.
Die me bang maakt,
en ieder weet ik ben voor de Duivel nog niet bang,
was er jaren mee getrouwd.
En dat, is precies de inzet.

Jongste heeft grote plannen , trouwen met een 
prachtige en vooral lieve vrouw.
De datum is bekend, de uitnodigingen verstuurd.
En ik weet dat ex die niet heeft gehad.
Toch, heeft het kort op FB gestaan
en ik weet dat hij  er achter is gekomen.
EN ik ben bang,
dat ie er gaat staan en aanwezig zijn.
Ondanks niet genodigd.

NU, is het aan mij, wat kan ik.
Wil mijn jongens niet belasten.
Oudste gaat zijn dakplaat uit,
als ex gezicht laat zien.
Heb even contact met schoonmoeders
zij verwacht geen problemen.
Maar ieder van mijn kant die ex kent?
SJUCHT.

Kan 3 dingen doen:
Het zijn beloop laten.
Zoveel mogelijk mensen inlichten op voorhand.
OF onder mom van iets anders contact met 
ex even herstellen zodat ik meer info heb.
Want wil er alles aan doen,
dat deze dag op geen enkele manier door ex
gebruikt word.
Is hij er tot toe in staat? 
Zekers wel, want alleen zijn eigen ego telt,
en ik weet als geen ander , hoever hij gaan kan.
Doe niet zo moeilijk, is een standaard zin
op vele gebieden.

Lieve Engelen , help ……………..

XXXXXXXXXXX

t is echt wel Jongste zijn week LOL
Vandaag gaan ze woning kijken, 
ze weten wat ze kunnen qua hypotheek,
en nu op jacht.
Ze hebben bod uitgebracht en nu?
Begint het grote afwachten, 
maar de animo is groot,
dat wordt dus duimen.

Op het werk loopt het deze ronde geweldig.
Om half 6 zijn vrijwel alle kantoren leeg
en gaat er bij mij het gas erop.
Wat ik gister niet redde?
Doe ik er vandaag fluitend bij .
Heerlijk is dat, als je pand zelf onder controle hebt.
En het naar je eigen hand kunt zetten.

Helaas moest Lief vanmorgen weer gaan,
maar onze plannen gaan gewoon verder.
Overleggen, praten door, zien , herzien,
en zo heerlijk om iemand naast je te hebben
die je begrijpt en met je meedenkt.
maar vooral
Meewerkt en helpt.
Zo hoort het dus te zijn , en geniet het meest
als ik lekker tegen hem aan knuffel.

Morgen nog en dan weekend
eens kijken wat die ons brengen gaat 😉

Zet m op toppers.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Heel de week ben ik er al mee bezig, 
kan er niets aan doen, kan niet mee ,kan alleen
positieve energie sturen en aan ze denken.
Vandaag mag jongste naar Arnhem naar een lyme specialist.
En dat? 
Is meer dan spannend.

Vanavond appt hij me , 
6 verschillende bacteriën,  met inkapselingen in lever en nieren.
waardoor die overbelast zijn.
Helicobacterie in de maag waardoor hij al misselijk is, 
en ontstekingen in kraakbeen.
Alles inderdaad Lyme gerelateerd.

Kan volgende maand beginnen met een intensieve kuur,
waar hij behoorlijk ziek van kan worden maar:
de verwachting is wel dat hij er weer helemaal vanaf komt.
Het verklaart veel, want heeft het waarschijnlijk al meer 
dan 10 jaar.
Het verklaart eeuwig moe zijn, zijn pijnen, zijn hoofdpijnen,
het af laten weten wanneer hij iets doen zou.
Gelukkig heeft ie ultieme werkgever waar hij werken kan
naar kunnen en die hem volledig steunt en begrijpt.
Het is een uitslag die zowel de nodige zorgen geeft,
maar ook opluchting.

LG spreek ik gister en ook vandaag even, 
ze is vaak van de uitspraak: 
Iedereen heeft wel eens wat.
Kan even niet de aandacht opbrengen voor wat zij
verteld, zelfs vandaag zijn mijn gedachten ver weg,
en ben ik niet op mijn best op mijn werk.
Een dag dat werken, werken wordt .
Scheelt ik heb links en rechts nogal wat ruimte
om dingen over te slaan voor een ander moment.
Dat er dan even iets extra’s bij komt?
Tja, zal.

Doe wat ik kan, en voor de rest?
Blij dat jongste in ieder geval verder kan.
Dat is voor mij belangrijker.

Voor nu?
Tot morgen lieve lezers.
XXXXXXXXXxx

Gewoon een lekkere dag vandaag.
Vannacht slaap ik niet al te best,
te wetenschap om vrij te kunnen bouwen
draaien overuren in mijn hoofd.
Hoe , wat , beste, mooiste, praktische,
effin komt vast goed want:
we kennen een ervaren iemand de ons
wel helpen wil.

Op het werk komt LG langs , voor collega.
We doen even bakkie en eigenlijk is t even
gewoon gewoon.
Dan maar aan de slag
er is altijd genoeg te doen en de tijd ?
is dan ook zomaar voorbij.

Naar huis waar Lief op me wacht,
kachel aan, tv aan, eten en dan ?
Rust…

Tot morgen lieve lezers
XXXXXXX

En dan jawel, in de lijn der verwachting krijg ik een belletje,
van een voormalig RM.
Uit een voor mij , meest geweldige periode van mijn leven in dit vak.
Hun werkkleding, ligt nog steeds hier in de kast, 
al kan ze nu niets voor me doen , maar daar gaat het ook niet om.
Gewoon even herinneringen ophalen, 
even vragen hoe het gaat , en vooral heel veel lachen.

We kruipen terug in de tijd , de tijd van de AZC:s,
de GGD en de GGZ.
De opleveringen , de grote schoonmaken, maar vooral?
De dagelijkse.
Onwijs rumoerig , druk, soms spannend , soms eng.

Je werk doen onder begeleiding van bewaking, 
keuken onder de olie en dan de vloeren als schaatsbaan.
Blote mannen onder de douche.
Vliegend meubilair door wachtruimtes.
Ontzet worden door politie ,
doorgedraaide mensen, bewakers in duikvlucht,
maar ook zelfmoord, kindermisbruik,
en veel pijn, onbegrip en verdriet.
tig nationaliteiten bij elkaar, 
gezinnen die met 16 kinderen als moeder gans
binnen kwamen.

Maar ook hardwerkende , welwillende mensen,
met trieste verhalen , maar harten vol hoop,
dankbaarheid en geluk.
Verdreven door oorlog, politiek, emotie, gevoel,
bedreiging, dood, angst , schuld.
Ik heb ze er allemaal gezien.

Het was de tijd van mijn leven in de zin van:
confrontatie.
En als men mij een baan aanbood ?
Zou ik per direct terug gaan.
Zonder twijfel.
Het was in mijn vak absoluut de mooiste tijd
van mijn leven, 
waar ik enorm veel gelachen heb, onwijs veel
ondeugde heb uitgehaald,  en nog steeds met grote glimlach
aan terug denk.

Begonnen in AZC in dorp nabij, 
om vandaar uit naar Het grote opvangcentrum te gaan,
eerst tijdelijk maar toch dik half jaar blijven hangen 
met dubbele diensten.
En vervolgens de inmiddels verloren speelstad als laatste
te mogen beëindigen.
De eerste band die je maakt was met beveiliging,
hier leerde je lijntje leggen,
contacten maken met mensen die je nodig bent om je werk
te kunnen doen.
Hier leerde je, sleutels , porto, en opletten…..
bewust zijn wat er om je heen gebeurd en vooral opletten
op je collega.
Het bedrijf, die was fantastisch, checkten elke maand,
ongeacht als er iets was of niets was,
kwamen langs.
Ieder van het bedrijf liep in werkkleding,
van boven naar beneden, of als RM of LG
in keurig pak, met herkenbaar naamplaatje.
Behalve de directeur.
Die maakte er een gewoonte van om informeel
zeker 2x per jaar alle locaties af te gaan
en met mensen op de werkvloer in gesprek te gaan.
En zelfs soms ter plekke een misstand naar zijn mensen
aan te pakken of op te lossen.
( Hoe anders is het nu, helaas.
Dat je op de werkvloer eigenlijk niet eens weet
wie wie is, gebrek aan betrokkenheid noem ik dat.
En tuurlijk weet ik wie P is of W is, maar kennen?)

En zo sluiten zij en ik gesprek ook af,
wat een periode.
Kreeg daar de inentingen voor hepatitis 
en mag dus officieel bloed opruimen.

Denk niet dat er iemand is , binnen huidig bedrijf,
die maar enig inzicht en weet heeft
waar ik vandaan kom, wat ik kan, wat ik mag,
en meegemaakt heb in de schoonmaak.
En dat boeit ook niet,  
vind alleen jammer dat men niet waardeert
of onderzoekt wie waar vandaan komt.

Ondertussen, 
ga ik met grote glimlach slapen 
en stiekem terug denken aan die ene mooie man.
Onder de douche.
Maar ook aan , de lieve mensen die ik nog ken 
en regelmatig contact mee heb.
Van excollega’s tot beveiliging.

XXXXXXXXXX

Wat een bijzonder positieve dag….
Meest negatieve is dat Lief weer moet gaan, 
maar lang leve de app.

Eerst vanmorgen de man voor de belasting papieren,
wat denk je?
Ligt de site er uit LOL we hadden het kunnen weten
op de eerste dag dat het in gevuld kan worden.
Hij neemt de gegevens mee en vult het wel in zodra het kan
en laat het me dan wel weten ….
tja we kunnen er beide wel om lachen eigenlijk.

Dan Lief en ik
We hebben plannen om te bouwen, er staat wel een schuurtje maar ding is gammel, te kleinkortom aan vervanging toe.

Willen graag wat groter , maar zie er tegen op om de Gemeente
te benaderen.
Ken het nog van de vorige:
tekeningen, toestemmingen, afkeuringen, hoge geldbedragen.
Vanmiddag bel ik maar gewoon en roep op voorhand:
Ik heb geen idee hoe t werk , maar weet wel wat ik graag wil.
Wilt U met mee meedenken??
En dan komt er een verrassend antwoord, mag hier een fiks 
aantal m2 bebouwen zonder vergunningen, zonder toestemming.
Als maar netjes is, meter uit erfscheiding …………carte blanc….
Heerlijk, dat is een hele opluchting.
NU verder met plannen , begroting maken …………

Dan krijg ik jongste aan telefoon:
die gaan donderdag een woning bekijken, want wat ze financieel
kunnen lenen is ruimschoots genoeg.
EN:
er komt een mailtje van kledingzaak waar hij graag zijn pak
wil uit zoeken, dus nu zorgen dat we een datum plannen.
Gaat welliswaar met tijdslot maar hey
hij kan verder, letterlijk en figuurlijk.

Dus eigenlijk
Begint alles weer te lopen, gaat het vooruit, 
positief en dat is zo heerlijk.
Ben zo klaar met negatief, wil mooie dingen
genieten, of soms heel stil tegen Lief aan hangen.
Genieten van zijn geur, de warmte, en de rust
die hij me geeft.

Kortom:
een tevreden Heksje hier , op naar de toekomst
het mooie weer, en dit paradijs nog mooier maken
dan het nu al is.

Namaste Lieve lezers
Blessed be
en dat allemaal op 1 maart met 1692
in gedachten : Salem.

XXXXXXXXXXX