Mijn lijf komt niet tot rust in de zin van , 
de pijn is onverminderd .
Goddank heb ik klein huisje
en hoef ik niet zo veel hier.
Lief is Lief voor me
al heeft hij wel af en toe moeite 
met mijn eigenzinnig karakter
dat ik toch doe wat ik probeer te kunnen doen.

Zoals LG zei: je mag blij zijn
met je paradijsje in het bos
en dat ben ik.

Er is ondertussen ook een schifting aan de gang
tussen mensen , de 2 deling.
De voors en de tegens.
En als mensen willen langs komen
maar wel onder voorwaarden 
hier in mijn eigen huis?
Denk ik , dat ik nog een keer duidelijk moet zijn.
Je voelt je hier veilig en welkom
of je komt gewoon niet.
Ik ga niemand ontwijken in eigen huis
of ramen open zetten.
Want hier?
Gelden mijn regels……
namasté en blessed be.

XXXXXXXXXX