K..

Vannacht slaap ik ronduit slecht, 
mijn nek bezorgt me letterlijk en figuurlijk hoofdpijn.
In de morgen gooi ik er pijnstilling in met de hoop op
en als ik dan weer op sta ?
Heeft het niet echt geholpen .

Vanuit waar mijn hoofd zit trekt het naar mijn borstbeen
en door mijn rechter schouder , door mijn arm en rug.
Lief vind dat ik thuis moet blijven maar: ben te laat 
om me af te melden en heb het wasgoed EN de sleutels.
Dus maar kijken hoe ver ik kom.

Autorijden is een crime en bijna ligt mijn welpje in de kreukels
omdat ik domweg niet de kant uit kan kijken.
De dames in van de dagopvang en school zien direct dat het
niet echt gaat.
Doe wat ik kan, en dan toch maar door.
Het zweet staat me af en toe op mijn hoofd.

Bij de kantoren eerst maar koffie en de directeur komt voorbij
iets van mondkapje onder mijn kin, niet te moeilijk over doen, 
je werkt toch alleen, en dat doe je goed trouwens.
Leuk compliment tussen door en dat maakt het nog lastiger.
Doe ook hier wat ik kan, maar de kar wordt steeds zwaarder
de gang langer en ik baal, en dan bedoel ik balen.
Wil niet nog een keer lang uit de running zijn maar dit?
Werkt ook niet.

Als ik dan eindelijk met de afvalzakken bij de containers sta?
Zakt me werkelijk de moed in de schoenen, en ieder die me kent
weet hoe ik me dan voel.
OK, terug naar werkkast met vraag aan collega voor morgen?
Er naast zetten?
En dan ziet  1 van de mannen uit de fabriek me schijnbaar en komt
naar buiten: wat sta jij daar verslagen te kijken?
Wat is er?
Ik leg hem uit en zijn: Meissie toch, kom hier met die dingen….
de tranen springen me in de ogen , dank je wel…..
JIJ ? naar huis en zorgen dat je eerst hersteld…….
Het doet me goed.

Gelukkig is de weg terug recht uit recht aan, 
en ben zo blij dat ik thuis ben, waar Lief is 
de kachel brand en niets meer hoeft.
Denk morgen maar verstandig zijn maar wel 
afspraak bij HA.
Laten ze maar eens foto’s maken want ik kan 
hier geen reden voor bedenken.
heb niets zwaars, aparts of vreemds gedaan.
Mijn schouder kraakt als ik hem beweeg en dan 
niet een heel klein beetje.
Alsof botjes over elkaar heen schuren dat het pijn doet
wel dat mag duidelijk zijn.

DUS.
morgen op tijd opstaan en bellen.
Denk dat dat voor nu de beste oplossing is.
Ik word oud………….. en ik baal er zijn al zo weinig
inval collega’s.

XXXXXXXXXXXXXX

Geen reacties

Comments are closed.

RSS feed for comments on this post.


  • het verleden

  • afdelingen