En zo zit NL in een crisis die begon bij de avondklok
maar waar de kampen tussen voor en tegen
steeds groter worden.
En ik snap het wel, als je door dwang of extreme maatregelen
mensen jou wil op legt gaat dat een keer fout.
Mensen zijn vrije wezens, die prima zelf weten wat kan
of niet kan, uitzonderingen daar gelaten .
Maar het klinkt allemaal beetje narcistisch en helaas
heb ik daar genoeg ervaring mee.
We gaan het mee maken of menselijkheid en respect
weer terug komen.

Op de kantoren krijgen collega en ik een kadootje.
Een pakketje met flesje bier, flesje appelsap, stuk kaas,
nootjes en chocorotsjes EN een  warme muts LOL
ze hebben een top maand gehad en jawel we delen 
gewoon weer mee als waardering.
Dat doet even zo goed, heerlijk ……
voelt als een warm bad en ze hoeven t niet te doen
maar doen het toch maar wel.
Kunnen andere bedrijven een voorbeeld aan nemen.

Dan krijg ik een berichtje van lieverd van me.
Hij zit er helemaal door, en gaat over op radiostilte.
Kan de sociale media niet meer aan, 
en zit domweg in een depressie en ik ?
IK weet niet hoe ik hem helpen kan.
Kan luisteren , kan luisterend en lezend oor en oog
aanbieden maar, dit is zo verdrietig.
En hij is de enige niet in mijn omgeving.
Zijn woorden: jij bent gelukkig maar ik zie het even niet?
Zou me bijna schuldig voelen omdat ik gelukkig ben
maar dat bedoelt hij niet,  hij weet dat ik jaren van 
diep verdriet en eenzaamheid heb gehad.
Hoop en smeek de Engelen dat hij er door komt.
Meer kan ik helaas niet.

En ik hoop werkelijk lieve lezers
dat jullie het allemaal nog beetje volhouden
en zo niet?
Zoek hulp, praat, en hou vol….
Namaste…
XXXXXXXXXXXXXX