Mijn lijf besluit vandaag ook maar in protest te gaan, 
mijn schouders willen niet, en mijn handen al helemaal niet.
Resultaat:
alles laat ik vallen, krijg t niet open dan wel niet dicht
en ben vervelend met me zelf.

Dan komen er natuurlijk de berichten over de rellen, 
en eerlijk?
Zie en hoor veel niet Nederlands.
En waar voor de boeren het leger in gezet werd terwijl
die vreedzaam demonstreerden?
Zijn ze nu dan?

De maatschappij staat in brand en dat , dat was te verwachten.
En het gaat nog wel erger worden,
gaan t mee maken , meer dan afwachten kan ik niet.
Gelukkig wonen mijn kinderen en ik
op een veilige plek waar we ver zijn van dit soort dingen.
En zijn ze ouder en wijzer ondertussen.

Eerst maar eens rust in mijn lijf en hoofd.
Want de naweeén van de klapper van vorig jaar?
Die zijn zeker aanwezig.

Leuke:
een van mijn schone dochters is morgen jarig 
en met jongste heb ik perfecte kado voor haar.
De mooie lichtpuntjes in het leven.

Namaste lieve lezers
XXXXXXXXX