En dan is er rust.
Rust in mijn lijf, rust in mijn hoofd.
Geloof me, de Engelen hebben het even druk met mijn vragen.
Ik schakel weer , naar het moment dat niemand begreep
hoe ik mijn antwoorden zocht en vond.

Geintje: mijn elektrische deken begeeft het,
dus raam dicht, kachel beetje aan, een warme fleece deken
eronder.
Deuren beetje open , en ik zie Du kijken.
En bedenk: waarom niet.
Even pas op de plek en doen wat niet logisch lijkt
maar wel warm is.

Er is een ander hoofdstuk afgesloten , al twijfel ik
dat het zo makkelijk gaat.
Het was niet mijn keuze, het was niet mijn verantwoording.
En wie bezit en aardse dingen belangrijk vind?
Mag zich er mee redden, ik weet : er rust geen zegen op.

Ik ga weer, voor Vrijheid, Liefde , Warmte en Geluk.
En gun ieder t beste en t Liefste maar vooral hoop ik
Moeders jou Kind is bij je.
IK kon niet voor hem zorgen ondank dat je mij dat vroeg
hoop dat jullie samen nu weten.

XXXXXXXXXXXXX