terug

Een hele vreemde dag, vooral als je HSP bent.
Ik voel, zie en vraag……….maar antwoord krijg ik niet.
Wel gevoelens , die zijn qua antwoord goed genoeg.

En ik besef ik moet terug,  terug naar de basis.
Terug naar mezelf , en weet dat ik die week vrij
erg hard nodig ga zijn.
Waar ik al poosje zit na te denken over mensen
over hoe ze doen, over leugens,
over niet fair zijn en vervolgens macht misbruik?
Laat er diverse mensen naar kijken en hun meningen
over los.
Maar tot nu ? Heb ik nog geen zin om te reageren.

Maar het maakt wel voor mij 1 ding duidelijk:
Als iemand niet OER is tegen mij?
Mag ik afstand nemen en ik bedenk me maar 1 ding
het zit niet in mijn prive, 
daar ben ik meer dan gelukkig.
Met een onwijs Lief iemand die wel weet wat OER is.
Dat ik vele mooie lieve mensen om me heen heb
die me waarderen en nooit misbruik van me zullen maken.

IK leef in een wereld die me lief is, 
maar met mensen die in mijn ogen hele rare dingen doen.
Die voor mij niet te begrijpen zijn,
omdat ik heel anders denk en doe.
Ik hou van samen, warm , Lief, en trots zijn op een
mooie samenwerking , waar alle partijen tevreden zijn.
Waar ieder zich warmen kan aan overleg, 
gehoord worden , samen werken, en vooral veel Respect.
Waardering en opbeurende woorden als het even niet gaat.

Een kaartje, een appje , een mailtje, kleine dingen die je
laten voelen dat er aan je gedacht wordt.
Dat je welkom bent , en je motiveert om op te staan
en door te gaan.
Gelukkig kan ik dat voor mensen om me heen 
nog steeds zijn, en dat wordt gewaardeerd.
Zelfs als dat een directeur is die belangstellend vraagt
JOH zolang niet gezien , hoe is t nu?
IK heb geen rangen en standen en daar ben ik trots op.

Gelukkig heb ik een wereld achter me staan
die me weerhoudt van negatief,
die me stimuleert naar positief,
een wereld die slechts enkelen kennen,
en zij die weten , weten hoe het werkt.

Die vind je hier in mijn huis, mijn paradijs terug.
Hier is ieder welkom, als je met goede bedoelingen komt.
Hier is ieder vrij te zeggen en voelen wat hij/zij wil.
Hier kan ieder zichzelf zijn , zolang je niemand anders
respectloos behandeld, en in waarde laat.
Hier is het warm , rustig, stil en vooral vredig.

De kaarsjes branden, de muziek speelt zacht,
de gesprekken zijn intens tot totaal niet logisch
en de Engelen bewaken hier de rust.
De rust die ik al voelde toen ik het bordje bij de 
deur zag en lieve Meneer liet hangen toen hij hoorde
hoe intens ik er mee verbonden was.
Rafaël….

Ik ben beschermd, en zij waar ik van hou
met mij.
En dat zijn er best veel.
Namasté lieverds.

XXXXXXXXXXXXX

Geen reacties »

RSS feed for comments on this post.


Leave a Reply

  • het verleden

  • afdelingen