Een heerlijk weekend achter de rug,
koken voor hen die me lief zijn ,
mooie warme eerlijke gesprekken,
waarbij het begrip van 2 kanten komt.

Maar soms?
Is dat best lastig, begrijpen waarom die ander
denk en voelt zoals die voelt,
en als je genoeg respect hebt om niet aan te vallen,
maar rustig te vragen,
komen die antwoorden dan vanzelf.

Het was vandaag een zon/maandag…..
heel veel zon, lieve mensen die elkaar in de waarde laten
en blijven hangen omdat het hier zo rustig is
en ieder kan zeggen /vragen wat hij/zij wil.

Niemand is mij verantwoording schuldig,
en ik aan niemand anders, want:
Een ieder heeft een eigen leven te leiden,
en moet het verleden een plekje geven,
zodat het daar kan blijven , in het verleden.

Dat dat tijd , begrip, Liefde en energie vergt
mag duidelijk zijn ,
en zolang mensen dat krijgen
komt respect vanzelf voor bij.
Loslaten betekend namelijk niet , niet meer houden van,
sterker nog het betekend : Hou zoveel van je dat ik
jou loslaten kan en vertrouw, ga en leef JOU  leven.
En maak er wat van.

Morgen maar eens kijken of ik die ramen kan wassen,
tja schoot er bij in op de een of andere manier.

(Note: 1e bezoek bedrijfsarts 19 augustus…..
heb nog even , en ze nemen t wel serieus,
een unicum voor dit bedrijf als ik t geloven mag.)

Trusten lieve lezers.

XXXXXXXXXX