Zo ben ik …

Wat weer een dag,  topdaggie hoor daar gaat het niet om ..

Nog voor ik internet aan zet , heb ik al uurtje telefoontjes
achter de rug.
Sloot koffie, op links en door…………en werd weer zo’n dag.
een dag dat mensen denken voor je te kunnen beslissen,
een dag dat mensen je vragen : wat moet ik hier mee.
een dag dat ik mijn eigen grenzen vast leg en anderen
vertel, tot zover en niet verder.

Een dag dat ik enorm veel mensen spreek ook buiten
het werk om .
Mensen die meedenken,  iets van diefstal en zooooooo.
Maar ook begrijpen dat ik hier even een stukje geduld
in plan , kan van alles ondernemen , maar soms
is even de rust bewaren vele malen beter.
Help lieve collega even uit de problemen als LG
bedenkt dat ze zomaar van alles kan omgooien.
Mwah, dacht het even niet, overleg is prima
opdrachten een ander ding.

Krijg even een andere lieverd aan telefoon
over iets totaal anders, maar die ook oprecht wil weten
hoe het met me gaat.
En hij hoort en weet aan mij stem en uitleg
dat het ondanks dat het niet zo lijkt,
het toch mijn kant op komt.

Dan krijg ik lieve visite , en ik begrijp het allemaal.
Snap als je alleen bent en dan een heksje om je heen
dingen veranderen, verlangens komen maar ik kan
en wil nu niet beslissingen maken.
Eerst afrekenen met mijn verleden,
de balans opmaken, mijn eigen rust , plek en warmte
vinden en dan de dingen /mensen tot me laten komen.

Handelen vanuit een emotie is nog nooit goed geweest
effin over gehad in vorig blog.
Ik weet wat ik denk, wat ik voel, en waar ik voor  ga.
Openheid, Eerlijkheid , Respect maar ook nu even
stukje zuiverheid.
Mijn verleden zal geen negatieve invloed hebben
op mijn toekomst  dat betekend iets van tijd,
rust en kalmte bewaren en vooral veel vooruit denken
doordenken en alle mogelijke uitkomsten mee nemen.
Want dat is wie ik ben ,
zoals ik ben , en hopelijk niet verander.
Heb mijn fouten  en er van geleerd, want ben ook maar
mens en wie zonder fouten is mag ze mij aanrekenen.
Maar bewust iemand kwetsen is er nooit bij geweest,
bewust gebruik of misbruik maken zekers niet,
niet zoals mijn broers bijvoorbeeld nu bij mij doen .

Mooie note:beetje geluk komt Lucky ook thuis.
Iemand heeft haar gezien en eten gegeven en gaat haar
best doen haar te vangen en te zorgen dat ze hier komt.
Ben haar onwijs dankbaar.

Nu maar naar bed, want trek het prima , ik moet wel even
nu mijn eigen grenzen bewaken en soms die van anderen
erbij .

Trusten lieve lezers.
XXXXXXXXXXXXX

Geen reacties »

RSS feed for comments on this post.


Leave a Reply

  • het verleden

  • afdelingen