En dan rust, heerlijke rust…..

Een weekend voor de boeg waarin ik eigenlijk niets in de planning heb.
Er zijn mensen die langs willen komen, maar doe maar even niet.
Even tijd voor mezelf en de jongens.

De een is naar zijn meisje, de ander zijn meisje komt hier zo naar toe.
Vannacht en morgen eerst alleen, heerlijk even mijn eigen ding doen.
Zondag zal het mooi weer worden ,dus wil ik eigenlijk
een boswandeling maken.
Hoofd leeg maken , tegen me zelf praten en dingen even loslaten.

Verwacht namelijk dat het allemaal nog spannend genoeg gaat worden.
En daar zijn er meer van, de woorden : nu begint het nog maar net
maken me op voorhand al moe.
Want ik ben moe, zei al vanmiddag ik sluit me aan op een sondevoeding
en ga t hele weekend slapen.

Oudste heeft ondertussen complete verbouwing op zijn slaapkamer,
met jongste goed gesprek gehad want dit zit toch wel met situatie.
Ook iets om in de gaten te houden , maar ik begrijp het wel.
Dit had ik ook niet gewild, en zeker niet op aan gestuurd.

Eega zit ondertussen in Rotterdam , en die spreek ik ergens
volgende week wel denk ik.
Maar oh als ik er aan denk wat er gebeurd als voor de 2e keer
het kwartje vallen gaat, of dat hij van werkgever door krijgt dat
hij zijn baan waarschijnlijk ook nog kwijt gaat.
Ik heb geen idee maar hij heeft het zelf stuk gemaakt.

Gelukkig kan ik woensdag al bij psycholoog terecht,
op eigen verzoek hoor. Want merk als ik terug ga in t verleden
en dingen terugdenk van zeg maar 15 jaar terug daar een heel stuk
pijn en verdriet zit. Dingen die ik zelfs aan mijn beste vrienden niet
kan en ga vertellen………die achteraf te erg voor woorden zijn.

Het is zoals het is, een fase die ik door moet.
En voordat ik de toekomst in ga, wil ik dit achter me laten.
Definitief achter me…….want een normaal huwelijk?
Nee die heb ik niet gehad inderdaad.

Eerst weekend.

XXXXXXXXXXXX