Jaren geleden deed ik dat brief aan mezelf.
Van hoe is t nu, en hoe gaat ie ?

Nou lieve Cheet brand maar los.
Want gaat niet he.

Nope, zelf ziek en niet zomaar beetje niet fit
maar een trap als een berg zien,
een rondje douche als inspanning die af en toe
niet te doen is.
Eten koken terwijl mijn eigen smaak verdwenen is,
moe lusteloos verdrietig bang en liefst willen verstoppen
tot de zon weer gaat schijnen omdat ik het domweg niet trek.

Ach lieve Cheet maar je hebt toch familie, vrienden die je er door helpen ?
YUP tenminste dat wil zeggen.
Ik gooi het niet openbaar, en zij die weten proberen hun best te doen .
Maar tegenwoordig heeft ieder problemen
zorgen, verdriet, ellende en als je ronduit zegt nu even niet?
Hoor je ze dus ook niet weer, ze komen wel weer terug als ik
hun problemen er weer bij aan kan.

Nah Cheet je familie staat je toch zekers wel na alles ?
Als je denkt eega ? Nee die heeft problemen van hem zelf.
Vandaag naar dokter geweest , half uur verhandeling en dan oh ?
Hoe gaat het met jou ? Terwijl ik op apegapen lig en hap naar adem.
De jongens doen hun best, echt geen probleem en staan me.
Omama en broer?
Wachten wel tot ik weer in beeld ben, maar ff bellen of vragen ?
Ook na verhaal van onze Bo ? Tuurlijk niet , is voor hen niet belangrijk
dus word er niet gevraagd.

Ai Cheet hoe voelt dat ?
Nou maar overgaan naar zelfde ? Ik voorop en geen aandacht aan?
Lastig ding om te doen maar buiten de deur valt dat wel mee.
Je hebt mensen die vallen echt constant van ene aandachtsverhaal
in het anderen , roepen mij er dan bij maar als het hier fout gaat
hoor of zie je ze niet.
En een intern verhaal word niet doorgedragen omdat eega nu
als halve bokito loopt zielig te zijn .

Cheet wat zou je liefste willen ?
OH die is zoooo eenvoudig. Met mn 2 jongens, schonedochter
en onze 4 katten verkassen naar een plek waar t warm is,
stil, rustig en veilig.
Waar ik volledig eens verzorgt word , iemand mij omarmt
helpt steunt ondersteunt en zegt : ik geef om je en ik zorg er voor
dat jij rust krijgt.

Kortom : je voelt je eenzaam , alleen , in de steek gelaten en koud.
Voor nu ? Dekt dat de lading wel denk ik .
Al komen er links en rechts wel kleine berichtjes van mensen
die even laten weten aan me te denken.
Die me liefdevol warmte en rust gunnen.
Nu nog zij die het mij niet geven.
Als die werkelijk ook maar iets om me geven
zouden ze me vrij laten.

XXXXXXXXXXXXXX